Mehrbod نوشته: پس رویهمرفته هیچ جای گلایه هم ندارد (:

اوه، اما دارد مهربد جان.
جای گلایه وقتی‌ دارد که مردان را با ایده‌های رمانتیک فریب می‌دهند، و اگر هر مردی بداند کُل این بازی چیزی بجز دادن چیز و گرفتن سکس نیست خیلی بعید است که زیر بار کمرشکن ازدواج برود. بیشتر مردها ازدواج می‌کنند چون دچار این توهم هستند که «این یکی استثنایی‌ست». هیچ بیزنس‌منی حاضر نیست وارد قرارداد اقتصادی بشود که احتمال شکست هرچه در آن هزینه‌ای کرده‌اید پس از سه سال بالای ۹۰٪ است، و تازه سالها پس از آنهم باید همچنان ضرر بدهید(در قالب Alimony و Child support و ...). اما مردان همچون بیزنس‌منها با ازدواج برخورد نمی‌کنند، پای سفره عقد که می‌نشینند ناگهان می‌شوند قمار بازان حرفه‌ای! زیرا این دروغ را از بچگی به آنها خورانده‌اند که زن از تو توقعی بجز سود مادی دارد و مثل قصه‌ی شاه پریون پای خوب و بد با تو خواهد ساخت و عشق خطاپوشی آن بیرون وجود دارد که هرچه زمین بخورید باز در بلند شدن کمکتان می‌کند و .... خلاصه گمان می‌کنند عشق درون‌گروهی که مادر به بچه نشان می‌دهد را می‌توانند از زنان انتظار داشته باشند، نه اینکه «این قراردادی‌ست اقتصادی-اجتماعی و اگر یکی بهتر پیدا بشود من می‌مانم و حوزم».

جای گلایه همچنین وقتی دارد که زبرهمسری زنان افسارگسیخته و رها می‌شود و اجازه‌ی No fault divorce پیدا می‌کنند، اما بی‌بند باری مردان تحقیر و تعقیب قانونی و مایه‌ی از دست دادن بسیاری حقوق و ... می‌شود. جای دیگری که برای گلایه هست اینست که آنچه دو میلیون سال قبل کار می‌کرده امروز دیگر جواب نمی‌دهد و دارد به ورشکستگی اخلاقی و اقتصادی جوامع مدرن می‌انجامد، زیرا «خوب بودن مردان»(یا دستکم آنچنانکه زنان فکر می‌کنند مردان خوب باید باشند)مجازات، و «عوضی بودن» ایشان مورد تشویق قرار می‌گیرد. یک جای دیگری که برای گلایه پیدا می‌کنم اینست که در سرتاسر این فاحشه‌گری قانونی، ذره‌ای صداقت وجود ندارد و مردان از همه سو بازی می‌خورند.