به نظر من در اینگونه مسائل بحث بر سر حق هست،و خیلی از اوقات ربطی به اخلاق جز در موارد خاص پیدا نمیکند،به طور مثال یک دختر یا پسر "حق"داره انتخاب کنه با فلانی باشه یا با فلانی نباشه،یا یک انسان حق داره تصمیم بگیره که زنده بمونه یا زنده نمونه،توی زندگی ما انتخاب ها و حقوق های زیادی داریم و در هر لحظه انتخاب یکی از این راه ها مطمئنا کسی رو ناراحت میکنه،این رو کلی میگم و نه فقط در مورد موضوع خودکشی،خودکشی وقتی از نظر من غیر اخلاقی میشه که شخصی فرزند کوچک و وابسته ای داشته باشه که به اون آدم محتاجه و خودکشی صورت بگیره،در این صورت مسلما بحث اخلاقی پیش میاد،انسان ها بدون انتخاب خودشون به وجود میان اگر بخان بدون انتخاب خودشونم از بین نرن که دیگه خیلی اوضاع غیر عادلانه میشه،ولی در مورد کیس میلاد بگم که از نظر من هیچ آشفتگی ذهنی ارزش خودکشی رو نداره،چون طرز فکر یک انسان از الان تا ده سال دیگه ممکنه 180 درجه تغییر کنه،به طور مثال یکی مثل من در 17 سالگی دختری که چهار سال باهاش بودم و شدیدا از نظر عاطفی بهش وابسته بودم منو ترک کرد و این خیلی برام سخت بود و خیلی فشار روحی زیادی بهم آورد و فکرهای خودکشی زیادی به سرم میزد ولی الان که فکرشو میکنم واقعا خندم میگیره،خیلی از افسردگی ها و پوچی ها با حالت های هورمونهای مغزی بر میگرده،شاید اگر دارویی مصرف میکنید برای مدت کوتاهی میزان یک هورمون رو بالا ببره و وقتی ولش میکنید افسردگیتون خیلی بدتر بشه،افسردگی باید از درون اول درمان بشه داروها فقط میتونند مقدار خیلی کمی کمک کنند،به نظر من خودکشی برای شخصی که ناتوانی و بیماری لاعلاج و دردناک نداشته باشه یه کم نامعقول میاد،سعی کنید یک مدد کار اجتماعی پیدا کنید و مشکلاتتون رو بهش بگید،این مشکلاتی که شما از اون صحبت میکنید فقط مختص شما نیست،به طور مثال خود من سندروم تورت دارم و به خاطر این موضوع یک مدت دارویی به اسم اورپ مصرف کردم،این دارو میاد هورمون های مغزی رو دستکاری میکنه و همین باعث که وارد یک فاز عمیق افسردگی بشم،حوصله ی هیچ کاری رو نداشتم،میخواستم درس بخونم با خودم میگفتم که چی؟میخواستم ورزش کنم میگفتم که چی؟ حوصله و اعصاب نفس کشیدن رو هم نداشتم و الی آخر،من سابقه ی افسردگی های خیلی شدید رو داشتم اگر فکر میکنید کمکی از دستم بر میاد به من پیغام خصوصی بدید تا در این مورد صحبت کنیم