ص167
سخن آخر

دعوت می کنم سخن آخر را که 20 صفحه است در کتاب دنبال کنید.

برخی مطالب این فصل:

1) رقابت شیعه و سنی برای کوبیدن و تبلیغ کردن علیه مخالفانشان با جعل حدیث های فراوان.

2) جاعلان سنی سعی میکردند احادیث را بگونه ای جعل کنند که با قرآن در تضاد نباشد ولی شیعیانی که حدیث جعل می کردند احادیث در تعارض با قرآن نیز می گفتند.

3) مذاهب گوناگون حاصل پیش باورهای متعارض و برداشتها و تفسیرهای متعارض از قرآن است.

4) از سده دوم زندیق ها از میان ایرانیها شکل گرفتند. که جنبش فکری تندروانه در نقد اسلام بود.
ابن راوندی (احمد بن یحیا) و محمد بن زکریا رازی دو فیلسوف بزرگ زندیق بودند.

5) اکنون در جهان دوقدرت مسلمان علیه هم هستند:
شیعیان امامی (ساخته لبنانیها و صفوی ها) و در طرف دیگر سنیان حنبلی (وهابی) ساخته ابن تیمیه شامی و عبدالوهاب نجدی.

6) شاید قرائت رحمانی از اسلام که اکنون توسط نواندیشان دینی مطرح میشود را بتوان دنباله معتزلی ها دانست.

7) وهابی ها می گویند شیعیان امام زمان را جای خدا نشانده اند و مشرک هستند.(شیعیان صفات خدا را به امام زمان داده اند مثلا می گویند: هو علی کل شی قدیر)

8) شیعیان سنی ها را کافر میدانند چون سنی ها واسطه و شفیع بین انسان و خدا را قبول ندارند و می گویند انسان مستقیم با خدا می تواند راز و نیاز کند.
سنی ها می گویند شیعه ها امامان مرده را بت خود کرده اند.

9) مسلمانان چنان در طول تاریخ همدیگر را بر اساس باورهای مذهبی قتل عام کرده اند که هرکه بشنود باور نکند!

10) زکریای رازی دین را باعث تفرقه و درد و رنج مردم جهان می دانست.

11) باطنی ها در اواخر قرن 4 هجری درخراسان و گرگان و سپس در کل ایران گسترش یافتند. آنان خردگرایانی بی مذهب و علم گرا و عدالت گرا و عمدتا بورژوا بودند. آنان خود را اخوان الصفا مینامیدند. سنی ها به اینان ملحد می گفتند.


پایان
ص186