ص46
درباره خوارج 1

خوارج بطور عمده از بنی حنیفه و قبایلی از بنی تمیم بودند که روز گاری پیامبران خودشان – مسیلمه و سجاح – را داشتند.
آنان از دین قبلی شان شعارهای مساوات طلبانه و مبارزه فداکارانه را به اسلام آورده بودند.
مرکز فعالیتشان بصره بود چون قبایل بنی تمیم و بنی بکر در بصره بودند.

در طی دوران اموی ده ها هزار تن از خوارج توسط بنی امیه به قتل رسیدند که در بینشان زنان نیز بودند.
یکی از جنبه های عقیدتی دین قبلی خوارج مساوات بین زن و مرد در حقوق و اختیارات و عدالت اجتماعی بر مبنای اقتصاد اشتراکی بود.
در دین مسیلمه فقط تک همسری مورد پذیرش بود و خوارج نیز چنین می کردند.
کنیز و صیغه و متعه نیز نزد خوارج رسمی زشت و ناپسند بود.
زنان در سپاه خوارج حضور فعال داشتند همچنین زنان قاضی و فقیه میشدند.

آنان به مساوات کامل بین عرب و غیر عرب عقیده داشتند.
آنان رهبری مسلمین را انتخابی می دانستند نه انتصابی. انتخاب از میان چند کاندیدا بوده.
شیعه و سنی رهبری را امتیاز خاص قریش و بنی هاشم میدانستند در حالیکه خوارج همه را شایسته رهبری میدانستند و ایرانیان را هم به رهبری انتخاب می کردند.
آنان حتی میگفتند ممکن است جامعه مسلمین در وضعی از امنیت قرار گیرد که توسط شورا اداره شود و به تک رهبر نیازی نباشد!
امام (رهبر) خوارج هیچ تقدسی نداشت و کاملا از لحاظ حقوقی با مردم برابر بود [مقایسه کنید با تقدس خامنه ای و خمینی در حال حاضر و تقدس امامان شیعه.]

امامت نزد خوارج بصورت رئیس شورای رهبری بوده که کاملا با شیعه و سنی تفاوت داشت.

جالب است بدانید خوارج بر خلاف سنت محمد رسول الله و برخلاف سنی ها و شیعه ها با برده داری مخالف بودند و هرگز زنان و بچه ها را در حمله به شهر ها از خانه ها نمی ربودند .
ص51