ص31
پیدایش اسلام 1

خدای بزرگ قبایل مضری الله و خدای بزرگ قبایل ربیعه الرحمان بود.
الرحمان در تلفظ قبیال یمنی الرحیم گفته میشد. گفتیم که ثمامه بن حبیب در قبیله بنی حنیفه از بنی بکر ربیعه مدعی نبوت. او خدش را رسول الرحمان می نامید.

پیامبر به هدف وحدت عربستان در نخستین روزهای دعوتش رحمان و رحیم را به رسمیت شناخت و برای آنها درجه همتای الله قرار داد. این وحدت در جمله بسم الله الحمن الرحیم که شعار بنیادین اسلام بود نمود یافته.

مضری ها از دیرباز با قبایل ربیعه اختلاف داشتند قریشیان مکه از اینکه محمد آنان را به پرستش رحمان فرا می خواند با او مخالفت کردند و می گفتند محمد پیرو پیامبر بنی حنیفه است. یا می گفتند محمد رحمان مردم یمامه را می پرستد.

در قرآن آیاتی آمد که الله و رحمان را یکی دانست ولی در 10 سال پیروانی نیافت تا اینکه به یثرب نزد قبایل اوس و خزرج هجرت کرد. سپس پیامبر سیاست گسترش اسلام با جنگ و غنیمت گیری را اتخاذ کرد.
ص35