کافر نوشته: خب چه فایده داره اون زنده بودنی که بخوای روزی صد بار آرزوی مرگ کنی ؟! وقتی جسمت پیر و فرسوده بشه و هزار تا مریضی داشته باشی به فرض هم زنده بمونی فقط زجر می کشی .. مگر اینکه یک اکسیر جوانی هم کشف بشه و آدمیزاد هم زنده باشه و هم جوان !

این شیوه نگرش را این کارخانه‌های کالاهای زیبایی که کرم و چیزهای دیگری بنام "Anti-Aging"
بیرون داده‌اند پدید آورده‌اند که مردم فکر میکنند دراز-زیوی یا نامیرایی همان برداشتن چین و چروکهای چهره است!

نه گرامی، Anti-Aging یا پاد-پیرش میشود از میان برداشتن همه آسیب‌هایی که فرایند سوخت‌و‌ساز (metabolism) در درازنای
زمان به کالبد آدم میزند، این دربرگیرنده آسیب‌هایی که به مغز باشد نیز شده و با درست کردن آن، هم مغز و هم تن جوان و تندرست خواهند ماند.

کافر نوشته: بعدشم ازدحام جمعیت رو هم در نظر گرفتید ؟! همینطوری با این زاد و ولدهایی که صورت می گیره کره ی زمین در حال انفجار هست چه برسه به اینکه بخواد رویه ی مرگ و میر متوقف بشه .. البته این هم چاره داره . اینکه نصف مردم مهاجرت کنند به سیاره های دیگه مثل مریخ و ماه و ... !

این کمابیش همیشه یکمین یا دومین پرسشی است که به میان میاید.

روی هم رفته بچه‌دار شدن خود راهکار طبیعت برای نامیرا کردن ژن بوده، زمانیکه ما بتوانیم خودمان را جاودانه کنیم و با دستکاری ژنتیک
کُد زیستی‌مان را نیز بروزرسانی «ماییم، نیازی به بچه‌دار شدن نیست و کسی نه انگیزشی برای بچه‌دار شدن خواهد داشت و نه باید بکند.

این جاودانگی را هم نفراموشید که زیستی است، شما هنوز از برخورد یک گلوله به سرتان یا بَهمان جنگ کشته میشوید.


سرانجام اینکه آری، باید دیر یا زود از گویال (کره) زمین هم برویم چرا که فرایندهای گرمایش زمین و .. دارند آن را زیست ناپذیر میکنند.
برای رفتن به گویال‌های دیگر نیز خود نیاز به دراز-زیوی یا جاودانگی میرود تا بتوانیم دوراهای بلندی که در فضا هست را با تندای شید (نور) بپیماییم.