ببینید مسئله ی ابطحی و نوریزاد خیلی ساده س ! بحث ترس و شجاعته .. کسی که دیگه چیزی برای از دست دادن نداشته باشه خب طبیعی هست که دل به دریا بزنه و تمام حقایق رو فاش کنه . در مقابل یکی هست مثل همین ابطحی که شاید خیلی حرفا برای گفتن داشته باشه ولی خب به خاطر جلوگیری از نابودی زندگیش و دلبستگی به این دنیا حاضر نیست ریسک کنه و جونشو به همین سادگی به خطر بندازه .

در مورد همدردی با بازجو و زندانبان ها این هم طبیعی هست .. وقتی شما رو چند ماه بندازن سلول انفرادی و هیچ ارتباطی به دنیای بیرون نداشته باشید و تنها کسی رو که هر روز می بینید و باهاش در ارتباط هستید فقط زندانبان هست و بازجو .. به خصوص اگه کمی بهت محبت بکنند تا حدودی جذبشون میشی و سعی می کنی کمی بهشون اعتماد کنی