با سلام و درود به دوستان گرامی!

همیشه وقتی می شنوم که یک هنرمندی یا یک هنرپیشه ای کشور را ترک کرده و راهی دیار غربت شده، متحیر می شوم ! چون اساساً هنرمندان به مردم وابسته اند و با مردم تعریف می شوند. تاکنون هنرمندان زیادی بوده اند که جلای وطن کرده اندکه جنجالی ترینشان گلشیفته فراهانی بود. لازم به ذکر است که اکنون کشور ما از نظر فرار مغزها در صدر کشورهای جهان قرار دارد. ولی خوب این امر بسیار طبیعی است وقتی در ایران برای افراد نخبه نه شغل مناسب وجود دارد و نه درآمد مناسب خوب مهاجرت عمل خردمندانه ای خواهد بود. البته پارامتر احترام و تکریم را هم نباید فراموش کرد که نخبگان ایران را از لحاظ احساسی بسیار درگیر وطن کرده است!!!!!!!!!!!!!!!!!!! اما در نقطه ی مقابل، هنرمندان و بویژه هنرپیشه ها قرار دارند که از لحاظ مالی بسیار فراتر از استعدادی که دارند و یا حداقل از خود بروز داده اند ، تامین می شوند و از جایگاه اجتماعی ویژه ای هم برخوردارند و هر روز هم شاهد برپایی مراسم تجلیل و تکریم از زحمات (!) این عزیزان در گوشه و کنار کشور هستیم.
چه عواملی موجب می شود این هنرمندان عزیز عطای وطن را با این همه مزایایش به لقایش ببخشند و راهی دیاری شوند که مردمانش آنها را نمی شناسند و با هنرشان بیگانه اند. شاید دلایلی چون توهم و خودبزرگ پنداری و خود شیفتگی و اینکه آنچه که من دارم و هنر من خاص است و همه دنیا مبهوت من خواهند شد، عامل این هجرت ها باشد!