Alice نوشته: اینکه من در پیام خودینه به شما چه گفتم ؛ باید در همانجا نهان بماند !
اگر میخواستم در انجمن چیزی بگویم که دیگر پیام خودینه نمیدادم ؛ میدادم ؟
اگرنه من هم میتوانم از گفتارهای پیشینت در پیام نهانی، در گاه ِ چنین ستیز و
درگیریهایی بر پادت سود برم ؛ ولی اینکار را نمیکنم ! پس کارت درست نبود ؛
در اینکه گفتم استاد من هستی جای هیچ دودلی نیست و بی بزرگنمایی آن را گفتم ؛
بی گمان زبردست ترین و دانشیک ترین نویسنده اینجا تویی ! من که نوزده
بیست سال بیشتر ندارم تا بخواهم با تو درگیر شوم ؛ اگر هم چیزی گفتم که
رنجاندمت ؛ از روی واکنش های سهشیک ( عکس العمل های احساسی ام)
بود ؛ اگرنه در اینکه خزانه واژگان و کارکشتگی ات در پارسی گویی و زبانشناسی
بیش از من است ؛ هیچ جای ِ گمانی نمی رود !
آن کشمکش ِ کارواژگان را هم بفراموش ؛
--
من به ایشان "اتهام" نزدم ؛ فردیدم (منظورم) به هیچ روی این نبود ! تنها گلایه
کوچکی از ایشان داشتم که چرا در پُست هایشان دست بردند و مرا سر در گم
ساختند ! همین ؛ کنون هم به گفته ایشان زبان در کام میگیریم و خاموش میمانیم !
نیازی نبود به این ستیز دامن بزنید و جُستار وا کنید ؛ به هر روی
اسپاگتی اش نگه دارش باشد !

با سپاس از مهرت آلیس جان، من به اندازه کافی روی پارسی‌گویی دردسر دارم، انگارکه برای کاربرد زبان مادری‌ام باید هرروز به دیگران پاسخگو باشم.

اگر هم رنج آموزش و گستراندن پارسی را به خودم میدهم تنها برای این است که دولتمان به آن بهایی نداده و "ناچار" بار بر دوش من و پارسی دوستان افتاده.

اینجا نه من خواسته‌ام پارسی را به کسی زورچپان کنم و نه هیچ چیز همانندی، تنها کار خودم را دنبال کرده و کوشیده‌ام با بالا
بردن ارزش نوشته‌هام, به گرایش دیگران به پارسی بیافزایم، تا از میوه آن که پارسی‌گویی فراگیر باشد بهره بلند-زمانش را نیز بگیرم.

پس از روی همه اینها میکوشم گفتمان‌های پارسی را ساده و گیرا برای دیگران نگه دارم (رنگ‌آمیزی، آراسته، ...) و تنها
آوندی که نوشته‌هایم را زدودم نیز همین بود. گفتگوها بیش از اندازه فرسایشیک و دراز شده بودند و انگیزه را از خواننده بیطرف میگرفت.

نوشته‌های تو هم روی اعصاب من راه میرفتند، چرا که من دنبال تعریف یا آموزش دستور زبان نیستم، تنها خواستم بگویم
میتوان به این شیوه فکری من که برای خودم بکار میبرم، کارواژگان آموده را شناسایی کرده و بیرون انداخت.

روشنه که شیوه فکری من فرزام (perfect) نیست و من بدنبال فرزامیدن آنهم نبوده و نیستم، زبان چیز "کثیفی" است و یک مشت
برگزیده از ما بهتران آنرا در اندیشگاه‌های زیرزمینی (اتاق‌های فکر) "نساخته‌اند"، بساکه زبان یک باشنده (موجود) زنده بوده و سیستمی
خودسامانده (self-organizing) به شمار میرود. نیازی به دستورزبان سخت یا اینکه دیگران چه میگویند یا چه می‌فرمایند نداشته و ندارد.

هر کس با هر تراز سوادی میتواند برای زبان مادری‌اش پیشنهاد داده و اگر دیگران پذیرفتند آنرا دنبال میکنند، نپذیرفتند هم نمیکنند. نیازی به بازخواست و مچگیری از کسی نیست.



تو هم روی هم رفته لغزش‌ اندیشیک مرا در دستورزبان نشان دادی، من هم نوشته‌هایم را زدودم چون دیدم حق با توئه و بیشتر گیج کننده هستند.