Dariush نوشته: جواب زور = زور . اگر امروز زورم نرسید، میروم ده سال دیگر که زورم رسید بازمیگردم .
عراق برای ایرانیان بود، اما از ادعای خود بر آن گذشتند . یهودیان اما هرگز از ادعای مالکیت بر اورشلیم نگذشتند ؛ اگرچه از آنجا ناچار به فرار شدند .

Dariush نوشته: فردا شخصی می‌آید خانه‌ام را غصب کند به زور .اگر زورِ من به او نرسد دو راه دارم :یا اینکه خانه را بگذارم و بروم با زورِ بیشتر بیایم، یا اینکه هرجور شده در خانه بمانم . حال اگر من راهکارِ نخست را برگزینم، به این معنی است که من دیگر حقی بر آن خانه ندارم؟!

در خنده دار ترین حالت هم نمیتوان پذیرفت:)
جد بزرگ من خانه ی جد بزرگ شما را در یک مبارزه میگیرد
خانه چند بار خرید و فروش میشود.شما میایید و صاحب جدید را میکشید و در خانه تان مینشینید:))
خیلی هم خوب....

Dariush نوشته: شما را به ساحتِ مقدس دفترچه (به قول راسلِ عزیز) قدری به سخنانِ خود بیاندیشید .
چرا ایران؟ چرا ما باید در ایران زندگی کنیم؟ برویم استرالیا زندگی کنیم. خاک است دیگر ، چه فرقی دارد ؟ پس بحث بر سر ایرانیت نیست .

الان وقت اندیشیدن نیست.وقت اجبار به اندیشیدن دیگران است:)
ما در ایران زندگی میکنیم چون ایرانی هستیم:)
یهود هم ملتی نبودند که خاک خاصی داشته باشند.پخش شدند و بیشتر سر از روسیه در اوردند.خوب بروند روسیه که فرهنگشان را آنجا هم گسترانیدند:))
(اسپاگتی رحم کند اگر فردا همین روسیه را هم مدعی نشوند)