Ouroboros نوشته: یک روشی هست برای نزدیک شدن به یقین علمی پیرامون دقت نمرات، اینبار که خواستید نمره بدهید تصور بکنید که زن ِ درون تصویر جان گرفته و وارد اتاق‌تان شده و همانطورکه با پیژامه و لب‌لوچه‌ی آویزان از باخت چند دقیقه پیش و بند و بساط نشسته‌اید با عشوه می‌پرسد «داریوش، نمره‌ی من چنده؟». بعد نمره بدهید! حتی فکر کردن به سناریو باعث می‌شود آدرنالین و ... ترشح بشود و دقت نمره به نحوی شگفت‌انگیز بالا برود!

من در موردِ حشری بودنِ خودم کاملا صادق هستم؛ چنان نمره‌ی با صدای لرزان و قلبِ پرتپش به او نمره‌ی ده بدهم که محمد در برابر حوری‌های بهشتی! این هم از دستاوردهای بازی‌ست که اینچنان مارا تبدیل به جانور کرده!

اما با این چیزها ما در نهایت نفهمیدیم زیبایی در ذات یعنی چه و علم چطور می‌تواند در موردش نظر بدهد؟ امیر جان زیبایی برای آنکه محتوا داشته باشد، کاملا وابسته به ناظرِ بیرونی‌ست؛ پس «زیبایی، چیزی‌ست که آن بیرون اتفاق می‌افتد»، آنقدر عجیب است که شبیه به «احساسِ خوب چیزی‌ست که آن بیرون واقعا وجود دارد». اگر زیبایی آنقدر معیاری روشن و دقیق داشت که هنر اینقد بی‌در و پیکر نمی‌بود!

+امتیاز بدونِ پستان: 8
با پستان: 4
هر چیزی غیر‌طبیعی و ناهنجار، امتیاز را به شدیدا تقلیل خواهد داد.
[ATTACH=CONFIG]4199[/ATTACH]