[Agnostic]

روزی امام نقی صیح زود، صبحانه خورد و از منزل خارج شد. پول خمس و زکات عقب افتاده اش را از مردم گرفت. به زنی که محکوم به سنگسار بود چند سنگ پرتاب کرد. حکم مرتدی برای دو نفر اعلام کرد. بالای منبر رفت و از مزایای بادمجانی که اسلام آورده بود گفت. جماعی مبسوط با کنیزش کرد. برای نهار نان و سنگ نمک خورد. یکی از اصحاب را که زیادی شکاک بود، با ذوالنقار به دو قسمت نامساوی تقسیم کرد. به کاخ معتصم رفت و وی را به راه سیخ (راست اسبق) هدایت کرد. به چند زن بیوه کمک جنسی کرد. جهت نشان دادن معجزه به کافران، ماه را به دو قسمت کاملا مساوی تقسیم کرد و با چسب یک دو سه دوباره به هم چسباند. به خانه برگشت و شامی ناچیز میل کرد و با سوسنگرد به رختخواب رفت.

امام و روزمرگی-اثر ابولبو


****************************


آیاتی چند از کلام الله النقید

بسم النقی الرحمن و الرحیم
اووَ، اووَ (1) همانا ما توراپسری شجاع آفریدیم(2) قبل از تو نیز اشخاصی به دهکده حیوانات فرستاده ایم مثل میشا(3) ای نقی تورا با دیدن پینوکیو نصیحت میکنم به راستگویی(4) باشد که ادب را از حنا و امید را از آنشرلی بیاموزی(5) آیا مارکوپولو و سندباد را ندیدی که بسیار در زمین مسافرت میکنند؟(6) آیا آخر و عاقبت خانم تناردیه را در کوزت به یاد داری؟ نه! ژان والژان را چی؟ (7) همیشه همچو میتی کومون به عدل رفتار کن(8) آیا ندیدی بچه های مدرسه والت را که با خوشی در کنار هم زندگی می کردند(9) پس بر تو باد کمک کردن به یتیمان همچو بابالنگ دراز و نه جماع با آنان

اولین سوره نازل شده به امام نقی در 8 سالگی