[RASEL137]

ما با مطالعۀ تاريخ می خواهيم بدانيم کە بشِر عقل مندِ ابزارساز جامعه گرا مسير خويش را از روزگاران دور تا امروز چه گونه طی کرده، چە افت و خيزها و کاميابيها و ناکاميهائی در اين مسير داشته، دست آوردهايش در اين مسير چە بوده، چه گونه از اين دست آوردها حمايت و حفاظت کرده است، و ما چه گونه می توانيم با استفاده از تجربه هائی کە پدران و نياکانمان برايمان برجا ﻧﻬاده اند زندگی شايستۀ رضايت بخشی را برای خودمان بسازيم. بە عبارت ديگر، ما تاريخ را مورد مطالعه قرار می دهيم تا بدانيم کە تلاشمان را از کجا آغاز کرده ايم، چە مسيری پيموده ايم، و اکنون در چە مرحله ئی قرار داريم و چه گونه بايد بەراه خودمان ادامه دهيم. ما بەهنگام مطالعۀ تاريخ در تلاش آن استيم کە مسير حرکتِ مستمِر چندين هزار سالۀ خودمان را بازبينی و بازخوانی کنيم؛ و می خواهيم بدانيم کە در اين مسير چە دست آوردهائی داشته ايم، چە خطاها و اشتباهاتی کرده ايم، چە تجربه هائی اندوخته ايم، و چه گونه می توانيم از اين تجربه ها برای ساختن اکنون و آينده مان استفاده کنيم؟ ...چرا تاریخ می خوانیم,امیر حسین خنجی, ص 13-10

به عقيده خود شما اونچه كه در پست قبليتون نوشته شده بوديد با اين متن همخواني داره ؟تمامي اين چرايي هايي كه پاسخ گفته شده با يك پيش فرضي كه ما در خود ان بحث داريم انجام گرفته و اون بحث اعتماد به تاريخ هست در اين متن تاريخ به طور كلي درست فرض شده در حالي كه اگه تحريف شده باشه (كه احتمالش هم كم نيست) ايا باز مي شه چنين استفاده هايي از تاريخ كرد؟يك مثال ساده مي رنم :شما از يك فردي كه مي وني احتمال دروغ گوييش هم هست ( و حرف هاي متناقض هم مي زنه) سخني مي شنوي حال ايا مي توني از سخن اون به عنوان سخني درست استفاده كنيد ؟