[Agnostic]

در حادثه ناقورا نعش بزرگوار امام شمقدر را دیدند که گوشه ای افتاده. در حالی که امام بزرگوار ما لبخندی زده بودند آرمیده بودند و چشم فرو بسته بودند. وای که چقدر جگرسوز است واقعه ناقورا. امان امان امان... امامنا و حبینا! زین العابدین اسهالی کدام گوری بود که حال شمقدر عزیزمان را درک کند. باید برای این حادثه خون گریست. دردیست در سینه همراه با بغض, که هیچگاه فراموش نخواهد شد. یا امام شمقدر. آن روزی که امام نقی سم تو را بلند کرد و تو را مولای خویش نمود هرگز از دل تاریخ محو نخواهد شد. تو پس از نقی امام راستین ما شمقدریون هستی و ما فقط با تو بیعت می بندیم. خداوند عفیر و عسگری کذاب را لعنت کند. السلام علیک یا مولای شمقدر (ث)! (صدای گریه حضار)

خطبه ای جانسوز از یک صحابه شمقدری


[ATTACH=CONFIG]446[/ATTACH]