[Agnostic]

روزی هایدگر پس از چرخش نخستین و بنیادی خود به محضر امام رسید تا آن بزرگوار وی را از آن گه گیجه ای که به آن دچار شده بود برهاند، فرمود ای فرزند رسول خدا، چند دهه از عمر خود را صرف آن کردم تا بدانم هستی و زمان چیست و آخر هم هیچ نیافتم، شما مرا یاری رسانید با آن سرچشمه علم الهی خویش. امام نگاه عاقلان اندر سفیهی به وی انداخت و همان گونه که انگور در گوشه لپ مبارک می گذاشتند دست مبارک را در حالی که مشت فرموده بودند و انگشت میانی را سیخ، جلو آوردند و فرمودند: بیااااااااااااا و اینچنین بود که یکی از بزرگترین مشکلات تاریخ فلسفه به دست مبارک آن حضرت پاک شد.
متواتر محدث ناشناس