[Rationalist]

یونانیان باستان همه دچار یک اشتباهی بوده‌اند و آن اینکه جهان باید با عقل سلیم هماهنگ باشد، یعنی چیزها «باید» به نحوی وجود داشته باشند، امروز ما می‌دانیم که وجود، همانطورکه هست اصالت دارد، و چیزها همانطورکه وجود دارند درست هستند. اینگونه بود که دموکریتوس نتیجه می‌گرفت باید ذره‌ای وجود داشته باشد که کوچکتر از آن متصور نیست، یا زنون نتیجه می‌گرفت از آنجاکه باید برای رفتن از الف به ب نیمی از آن‌را طی کرد، و از آن نیمه باز هم نیمی را گذراند و ... پس حرکت کردن غیرممکن است!

مطالبی که در این پست بیان شده(خصوصا قسمت قرمز رنگ) بسیار اساسی و بحث برانگیز می باشند، در حالیکه توضیح، شفافیت و استدلال کافی در پس آنها برای من قابل مشاهده نیست!

آیا مقصود نگارنده از همه ی یونانیان باستان تک تک فلاسفه ی آن دوران می باشد؟ در حالیکه بعضا بسیاری از آنها در دوره هایی با اختلاف زمانی کم و یا حتی معاصر یکدیگر، دیدگاه های
فلسفی بسیار متفاوتی ابراز می داشتند! در راستای این سخنم، برای نمونه سه مکتب فیثاغوریان- الئاییان و اتم باوران را مقایسه کنید.