[Agnostic]

"امام چند روز قبل از نوشیدن آب انقور عسگری و قنبر و شمقدر و عفیر و سوسن و صحابه ی دو نیم شونده را صدا زد تا آنها را نصحیتی بنماید .
پس از آنکه آنها جمع شدند فرمود تا قنبر یک دسته بیل بیاورد پس قنبر به بیابان رفت و یک دسته بیل که از یک کانتینر دسته بیل که از پارسیان دزدیده بودند را به خدمت امام نقی (نق آورد ) .
پس امام فرمود تا دسته بیل را بشکنند و آنها چنین کردند.
امام دستی به ذوالنعوظ کشید و به قنبر فرمود تا برود و دوتا دسته بیل روی هم بگذارد و بیاورد پس چنین کرد و باز گفت تا آنرا بشکنند و شکستند .
همین جور تا 100 دسته بیل را روی هم گذاشتند و شکستند .
امام فرمود لعنت بر شما که جنبه نصیحت کردن ندارید و ذوالنقار را بیرون کشید و صحابه را دو نیم کرد ،قنبر که چنین بدید به بیابان گریخت ، شمقدر چهار نعل خود را به دیوار کوبید و مثل تام و جری جایش در دیوار ماند ، عفیر هم سوسن را سوار کرد و عسگری را از ذوالنعوظش گرفت و به معراج رفت .



*************************


نقل است روزی امام نقی (ع) بر سر سفره نشسته و طعام میل می فرمودند که حسنین (حسن+حسین) نزد ایشان آمده و گفتند:
" ای امام دهم! لطفاً با ما به صحرا بیایید و قضای حاجت ما را دیده و بگویید طهارت کدامیک از ما صحیح تر است؟"

آورده اند که آن بزرگوار دچار حالت تهوع شده و دست از خوردن طعام کشیدند و یک هفته روزه مستحبی گرفتند.



*************************





امام و عکس العملهای پیش بینی شده و نشده صفحه آخر جلد اول"