[Agnostic]

روزی در جمع اصحاب یک نفر جُک بسیار باحالی گفت و همه خنده پاره شدند، ولی نقی(ع) ساکت نشسته و مانند برج زهرمار به گوینده خیره شد.
کم کم صحابه متوجه شدند و خنده شان خفه شد تا همه ساکت شدند، سرانجام یکی پرسید: یا نقی! جک بسیار خنده داری بود، شما را چه شده است که نمی خندید؟
حضرت(ع) فرمودند: خواستم نشان بدهم که یک حرف هرچقدر هم خنده دار باشد، می توان به آن نخندید. پس دیگر بهانه الکی نیاورید و به عقاید ما احترام بگذارید.
اصحاب جملگی سر در ماتحت مراقبت فرو برده و بر مظلومیت ایشان گریستند.

سیره نقوی، در باب احترام به عقاید مذهبی



******************************



روزی پریشان ابن خشتک دران نزد امام رسید و پرسید: یا امام٬ ابله ترین مردمان نزد شما کدامند؟

امام نگاهی امام اندر صحابه ای به وی کرده و فرمودند: مردمی از دیار پارس که با ۲۵۰۰ سال تمدن و تاریخ۱۴۰۰ سال است ممکلتشان مورد تجاوز مسلمین و اعراب قرار گرفته و ۳۴ سال است کشورشان بدست اسلامگرایان تصرف شده و حال برای سه جزیره که خطر از دست رفتنش توسط گروهی دیگر از مسلمین تهدید می شود دست به دامان همین متجاوزین شده اند و فریاد میهن پرستی برآورده اند.


******************************


اگر برده داری بد است، چرا خدا برده را آفریده است؟!
--------------
پاسخ امام نقی در جواب به انتقاد گروه های حقوق بشر در مذمت برده داری!



******************************



ابودیزل نقل میکند امام نقی اعتماد به نفس عجیبی داشت.

مثلا روزی بالای منبر میرفت، توی چشم هزاران نفر زل میزد و میفرمود: یک دینار در بیت المال نمانده

و روزی دیگر بر منبر میرفت و میفرمود: به خدا قسم که بیت المال آنقدر پر است که تا ده سال زندگی مردم تامین میشود.

عده ای این خصوصیت را جزء معجزات آن حضرت میدانستند