[sonixax]

ولی اونقدر مزخرف در این چند دهه در جامعه پمپاژ شده و امکان تشکیل حزب از بین رفته که خطر خیلی زیاده و احتمال قریب به یقین اسلامی ها میمانند و تازه غیر اسلامی ها هم بعضن افکار فاشیستی کم ندارن

با باقی سخنانتون موافقم - فقط در این مورد به نظر من یک راه حل وجود داره خوشبختانه .
احزاب در تبعید ما (اوپوزوسیون) خوشبختان تعدادشون از موهای سر هم زیاد تره و میشه با داشتن ساختار قانونی قوی امکان و اجازه فعالیت به همه ی اینها رو در ایران داد و بعدش هر کدومشون با درصد رای به دست آورده تعدادی کرسی را در مجلس کشور به دست میارند و الا آخر .
این طوری مردم ایران معنی کار کردن احزاب و عقیده های مختلف رو برای به ثمر رساندن یک هدف مشترک که همانا پیشرفت کشور و رفاه و آسایش مردم باشه درک میکنند و بعدش کم کم - احزاب تخمی مثل مجاهدین و ما هستیم و ... از دور خارج میشند و احزاب درست و حسابی جوانی بوجود میاند و کم و کم اوضاع پایدار میشه . در عین حال چون سیستم قدرت مطلقه رو دست حزب یا شخص خاصی نمیده امکان سوء استفاده یک حزب خاص خیلی کم میشه و بای جلوگیری از چنان فاجعه ای هم یک ارتش مقتدر که سراسر با مردم و خواست مردم است میتواند کودتاچیان و خائنین را سر جایشان بنشاند و اجازه ی در دست گرفتن تمام امور و تک حزبی کردن مملت و کنار زدن بقیه رو با روشهای غیر دموکراتیک و تقلب و ... رو نده .

به طور طبیعی بعد از چند سالی که این سیستم جا بیوفتد فکر تک حزبی کردن و گند زدن به نظام دموکراتیک کشور از سر همه میوفتد و همه سعی میکنند از طریق رای مردم و با در دست گرفتن کرسی های بیشتری در تمام کشور یا منطقه خودشون به قدرت برسند . مثل همین آلمان .

میمونه مساله فدرالیسم که خیلی ها موافقشن و خیلی ها مخالف . من نظری در باره اش ندارم ولی اگر تنها راه موجود باشه برای اینکه اقوام نا راضی و جدایی طلب را بدون اعمال خشونت و زور و کثافت کاری آرام کنیم تا کشور تکه تکه نشود باهاش مخالفتی ندارم .