[kourosh_iran]

اما من میگم ثروت نیازه یعنی چی این حرف رو میزنی؟ یکت به دو بنده؟ پول لباس و کفشت زورکی جور میشه؟

البته منظورم این نیست که در مضیعه جدی هستم و مشکلی دارم. منظورم اینه که درآمد اینقدر کمه. ولی راحت زندگی میکنم و دغدغهء خاصی نداشتم تاحالا شکر خدا خوب زندگی کردم بنظر خودم.
چند سری پول کفش و شلوار و حتی برای دندان پزشکی از رئیسم گرفتم
من زیاد اهمیت نمیدم به خودم فشار نمیارم واسه مادیات و نگرانی بیخود ندارم. کوچک و قانع زندگی میکنم ولی راحت و بی دغدغه و بدون اینکه فشار جسمی و روحی روانی زیادی به خودم وارد کنم.
عوضش اون وقت و انرژی آزادی رو که داشتم صرف این کردم که مثلا توی علم و تخصص خودم هم همزمان پیشرفت زیادی کردم. یعنی نه تنها راحتی و آسایش داشتم و عالم و آدم به تخمم نبوده، بلکه پیشرفت هم کردم و کلی قوی تر شدم کلی دانش و توانایی های خودم رو ارتقا دادم به فکر آینده و پیشرفت هم بودم منتها به روش خودم و در چیزهایی که فکر میکردم ارزش بیشتری داشتن و فرصت برای پیشرفت در اونا محدودتر و استثنایی تر بوده.
فرضا یوقت هم اگر واقعا کم بیارم خب فلج که نیستم عمرم هم هنوز کلی مونده هنوز تا پیری سالها مونده میتونم کار و تلاش بیشتری بکنم و تمرکز برای پول درآوردن و یه پولی به جیب بزنم. از اون طرف چون از نظر دانش و توانایی ها و تخصص و هوش و سواد و غیره خودم رو ارتقا دادم فکر میکنم این راه برام راحتتر میشه طبیعتا و نسبت به خیلی های دیگه برتری های قابل توجهی دارم.