[kourosh_iran]

به نظر من آقای بهجت انسان معصومی نیست شاید علم و اندیشه ایشان در این حد بوده و شاید هم دلیل خاص خودش را برای این حرفها داشته اینها همش ربطی به تناقص اسلام نداره

من یه مثال واضح زدم. وگرنه در طول سالها نه یکی نه دوتا بلکه بارها از مراجع و افراد و منابع مختلف این تناقضها رو دیدم. اساسا فکر میکنم تفکر دینی خودش منشاء خوبی برای این تناقضهاست. اصولا ادیان خودشون پر از تناقض و ابهام و سوالات بی جواب هستن که به این مسائل دامن میزنن. مردم سعی میکنن اونا رو درست فرض کنن، بدون تناقض فرض کنن، اما خب در واقعیت اینطور نیست.

کوروش-ایران اما من مثل تو انقدر دین را برای خودم سخت و عذاب آور نمیکنم

دین خودش سخت و عذاب آور هست!
اصلا در قدم اول همینکه یک آدم باهوش و دانشمند بخواد به این اراجیف باور بیاره خودش عذابه. بنابراین این کار رو نمیکنه در نهایت، مگر اینکه زور باشه.

تعریف من از دین اینه که انسان خلق شده برای اینکه در این دنیا خدای خود را عبادت کند و کارهای نیک انجام دهد سفارشات دین را بهره بگیرد و هر آنچه خوبی است را انجام دهد و از بدی دوری کند

جان من تو اینقدر حال داری اینقدر هم باز انرژی برات مونده که فکر این چیزا باشی؟
منکه فقط در فکر دفاع کردن از خودم بودم همینکه بتونم گلیم خودم رو از آب بیرون بکشم شاهکار کردم دیگه انرژی و دلخوشی ای چیزی باقی نمیمونه بخوام اینقدر رومانتیک و تخیلی باشم برم اون خدایی رو که این جهان ضعیف کش رو آفریده عبادت کنم بگم بهبه دستت درد نکنه عجب کون ما رو قشنگ پاره کردی خوب ما رو گاهیدی وه چه هنرمندی!!
البته یک مسئله ای هست که نیکی و بدی، خیر و شر، و تاثیر و ماهیت اون رو انسان خودش تاحد زیادی اونایی که عمومی و روشنه حداقل و انحصاری به دین نداره و صرف باور و ادعا و آموزه ها و امر و نهی های دینی نیست انسان خودش به مرور میفهمه و در این زمینه رشد میکنه. من تا این حد رو قبول دارم. البته اینم به شرطی که انسان تحت شرایط فراتر از حد تحملش قرار نگیره و دلیلی برای دلخوشی و خوشبینی و پایداری داشته باشه.