[Mehrbod]

شرمنده بسیار طولانی بود و همه جا نقل قول بود و وقت نکردم همه رو بخونم من فقط یه سوال ساده دارم. به نظر شما میشه یک چیز (البته شاید چیز هم به حسابش نیارین) غیر مادی میتونه تحت تاثیر ماده قرار بگیره؟دو تا جواب داره :آری ، خیر
لازمه جواب خیر آیا فارغ بودن از طبیعت مادی است؟که خود این دو جواب داره آری و خیر

اگر آری که خوب. قسمت دوم رو بخونین ولی اگر خیر است پس میشه گفت غیر مادی ذهن همون وابسته به ماده است و مشکل فکر کنم حل میشه.(کامنتهای ابتدایی) چون باز هم میشه غیر مادی که چسبیده به ماده و کاملا تحت تاثیر اونه که همگی تاییدش میکنن و برای کسی مشکلی ایجاد
نکنه فکر کنم.

مشکل کوچکی که درست می‌کند آوردن جاودانگی و نامیرایی روح است، با این پیش‌انگاشت نادرست که ذهن چیزی نامادی است ولی کاملا هَنایش‌پذیر (تاثیر‌پذیر) از سوی ماده.

ولی اگه میگین نه ذهن کاملا غیر مادیه و یه چیزه (!) که ربطی به ما نداره و میتونه به طور کاملا مجزا تصمیم بگیره، پس این ذهن غیر مادی وابسته به ماده نیست.
سوال اینجاست پس چرا به راحتی تحت تاثیر ماده قرار میگیره؟
بد اخلاقی خانما در زمان پریودیشان تحت تاثیر هورمون، بمب های هورمونی، تاثیرات تشعشعات بر افکار ما و ...

در کنار اینها باید بیافزاییم که همین خودآگاهی و ذهن هم در گذر زمان ساخته می‌شود، یک کودک ذهنی
ساده و ناکنترل‌پذیر دارد که با بزرگتر شدن او (افزایش یاخته‌های مغزی) ذهن و خودآگاهی‌اش نیز به همان نسبت می‌گسترد.

تاکید شده که پردازش در رایانه کاملا با مغز متفاوته و مغز بطور مستقل تصمیم میگره ولی رایانه با اطلاعات داده شده فقط قادر به تصمیم گیری است.حالا اگه یک پردازشگر ساخته شه (که داره میشه) که اطلاعات رو خودش به دست بیاره چی؟ قاعدتا کار خطرناکیه و در حال انجام و شرکتی انگلیسی قول آنرا در 2020 داده است.

در این صورت ذهن کامپیوتر میشه همون ذهن انسان.اگه میگین نه ، حداقل برنامه ای برای گرفتن اطلاعات به صورت خودکار لازمه در مثلا یک ربات ولی انسان این را نیاز ندارد.
پس در این صورت ذهن انسان کاملا غیر مادی یشه، که همه میشن معصوم.

چرا همه ما با گرفتن اطلاعات غلط ، غلط تصور میکنیم؟
اگه ذهن جدای از ماده باشه اینقدر بهش نزدیکه که به زودی شاهد ساختش به دست انسان در رایانه ها خواهیم بود.

مغز در ریشه چیزی بیشتر از یک پردازش‌گر زیستی نیست (و تنها روی داده‌هایی که دارد کار می‌کند)؛ دگرش مغز و کامپیوتر تنها در تراز پیچیدگیشان نهفته است.
توانمندترین ابررایانه‌هایی که تاکنون ساخته‌ایم شاید بتوانند به اندازه یک موش باهوش باشند و نه بیشتر، آنهم با بکارگیری چندین بیلیون بار انرژی بیشتر از یک موش!

در این دیدگاه، ما می‌توانیم سر-خود از هم‌تافت و ترکیب داده‌های کنونی مغزمان داده‌های نوی دیگر ساخته و با آنها بیاندیشیم
که در نخستین نگاه بی‌کران می‌آید، ولی در واقعیت شُمار چیزهایی که ما می‌توانیم به آنها فکر کنیم و یا بهم‌تاویم کرانمند و اندازه‌پذیر است.