[kourosh_iran]

خوب باز هم فناوری 1000 سال آینده ما میتونه برای دفاع ازمون در مقابلشون کارساز باشه!

منظورت رو متوجه نمیشم.
حالا چکار داریم به جنگ و فناوری و این حرفا.

نظریه هایی هم که عبور از فواصل خیلی زیاد رو از طریق کرم چاله یا ... توضیح میده خیلی سفت و محکم نیستند به خاطر اینکه اولن نیاز است به منابع بسیار عظیم انرژی برای تولید یک کرم چاله (با فرض دسترسی به تکنولوژی لازم) - تهیه این میزان انرژی برای تولید کرم چاله های تصادفی و تحقیقاتی با تکنولوژیهای فوق خفن پفن هم اگر نه غیر ممکن ولی نزدیک به غیر ممکن است.

من تاجاییکه تاحالا شنیدم یا فکر میکردم این بوده که میگن این کرمچاله ها بصورت طبیعی و تصادفی ممکنه در بعضی نقاط فضا وجود داشته باشن. درمورد تولید مصنوعیشون و اینکه چه امکاناتی میخواد چیزی نمیدونستم؛ منبعت برای این چیه؟
ضمنا گفتیم که کرمچاله فقط یکی از چند فرضیه در این زمینه است.
کلا هم زیاد نمیشه روی اینطور چیزها و محدودیت هایی که علم بهشون میرسه مطمئن بود و اونا رو مطلق فرض کرد؛ حداقل نه به این زودی و قبل از پیشرفت بیشتر علم و فناوری و آزمایش و تلاشهای زیاد!
مثلا قبل از اینکه همین فرضیه های کرمچاله و اینها مطرح شده باشن اگر تو بودی میامدی میگفتی هیچ راهی نیست و نمیشه محدودیت سرعت نور رو دور زد، ولی حالا میبینی که حداقل در تئوری ممکنه و شاید در عمل هم بشه.
یا مثلا درهم تنیدگی کوانتمی قبل از اینکه کشف و ثابت بشه کی فکرش رو میکرد همچین چیز عجیب و غریبی هم که با ذهنیت و نظریه ها و محدودیت های فیزیک موجود هماهنگ بنظر نمیرسید بتونه وجود داشته باشه. همین الانش هم دانشمندان درمورد این پدیده میگن که چیز عجیبی است و علت و ماهیتش مشخص نشده، فقط میدونن که وجود داره.
ضمنا منکه تخصص ندارم، اما همین درهم تنیدگی مگه پدیده ای نیست که هیچ محدودیتی در فاصله نداره و در ضمن سرعتش هم ظاهرا آنیه، یعنی بنظر میرسه سرعت انتقال اطلاعات در این پدیده شامل محدودیت سرعت نور نمیشه.
یا همین انرژی و بمب اتمی رو درنظر بگیرید قبل از اینکه کشف و ساخته بشه، کی فکر میکرد بشه چنین انرژی های عظیمی رو در چنان فضا و زمان و با منابع محدودی حاصل کرد؟ قویترین چیزی که بشر میشناخت مواد منفجره معمولی بود که هزاران بار و میلیون ها بار ظرفیت کمتری از انرژی هسته ای داشت. شاید همین انرژی لازم برای تولید کرمچاله که شما بهش میگی عظیم و فکر میکنی دسترسی بهش بعیده، یه زمانی با یک کشف و نظریهء فیزیک دیگر امری شدنی بشه؛ کسی چه میدونه؟ آیا میشه محدودیتی قائل شد و گفت نه نمیشه؟! آیا میشه مطمئن بود؟ حتی میشه احتمال بقدر کافی دقیق و محتمل و معقولی براش متصور شد؟

خلاصه بنظر بنده حرف زدن از محدودیت و نشدنی بودن و مطلق فرض کردن اعتبار نظریه ها/محدودیت های نظری یا عملی فیزیک فعلی و اینکه بگیم چی میشه و چی نمیشه، امروزه روز معنای چندانی نداره و عاقلانه نیست؛ حداقل درمورد چیزهایی که ما تازه به مرزهای شناخت و بررسی اونا رسیدیم و صرفا میتونیم فرضیه پردازی و استدلالها و یا آزمایشهای خیلی کلی و مبهم و اولیه ای انجام بدیم. اینکه بتونیم با علم و فناوری امروز با اطمینان بگیم چه چیزهایی در این زمینه ممکن یا غیرممکن هستن، حتی اینکه بتونیم با یک احتمال بقدر کافی معتبر و دقیق مطرحشون کنیم، بنظر بنده چندان واقعی نیست.

بنا بر این من شخصن برای خودم و بدون در نظر گرفتن حرفها و علم و شبه علم و ... بر این باورم که احتمالن گونه ی ما هوشمند ترین موجود زنده در تمام کائنات هستش و این داستانهای موجودات فضایی هوشمندی که قصد نابود کردن ما رو دارند و مغز میخورند و ... هم زاده تخیل خودمونه.

والا بنده چیزی از قصد نابودی و مغز خوردن نگفتم!
اصولا چرا اونا باید موجوداتی جنگ طلب و محتاج خوردن مغز ما یا حتی تسخیر زمین و منابعش باشن؟
فکر میکنم هر نوع موجودات و تمدنی که در حد بالایی از قدمت بقا و پیشرفت علمی و فناوری و تمدن باشه، خرد رو هم میشناسه و عملا هم نیاز خیلی کمتری برای جنگ و استثمار و گرفتن مال دیگران داره، چون منابع در سیاره ها و کائنات بقدر کافی هست و با علم و فناوری بالایی که اونا داشته باشن هم میتونن به این منابع دسترسی پیدا کنن و هرچی بخوان بصورت مصنوعی خودشون تولید کنن و بسازن (حتی موجودات زندهء روی کرهء ما رو).
البته بازم نمیشه این استدلال رو تضمین شده دونست و ممکنه انواعی خشن و جنگ جو یا بی احساس از این موجودات هم وجود داشته باشن و یا به دلایل خاصی نیاز به استثمار موجودات و سیاره های دیگر پیدا کرده باشن (مثلا فرض کنید یک تعداد محدودی از اونا به هر علتی شاید تصادفا سر از جایی دوردست مثل زمین ما درآوردن و اونجا گیر افتادن و امکان برگشت/ارتباط با مکان اولیه خودشون رو از دست دادن).