[Jooyandeh]

برای آنان که به کتاب مقدس باور دارند، بر اساس کتاب مقدس ثابت کردم که حج یک سنت الهی بوده است و یهودیان هم آن را انجام می داده اند، و حضرت ابراهیم در جاهای مختلفی مذبح و معبد ساخته است.

ثابت کردم که فاران، همان بیابانی که ابراهیم، اسماعیل و هاجر را به آنجا برد، همانجایی است که امروزه عربستان گفته می شود.

و عرض کردم که با توجه به اینکه ابراهیم در جاهای مختلفی معبد می ساخت بعید نیست در فاران هم معبد و مذبحی ساخته باشد.

اینکه در گوگل مپ چه آمده است، بنده انکار نمی کنم، اما در خود کتاب مقدس نیز به چندین جای مختلف فاران گفته شده است و دلیل نمی شود که شما هر گردی را گردو بدانید!

بنده بر اساس خود کتاب مقدس و نقشه ای که ارائه کردم ثابت کردم بنی اسماعیل در عربستان امروزی سکونت داشتند.

چیزهایی که گفتید را ما پاسخش را دادیم. شما تنها ثابت کردید که بله، شاید در بین یهودیان هم طواف دور چیزها یا مکان‌هایی که مقدس می‌دانستند، رسمی رایج بوده است. چیزی بیشتر را ثابت نکردید. (مسلّماً، اقوام سامی خیلی از رفتارهایشان باهم نزدیک هستند. مراسم حج هم،‌ در اصل، ربطی به پیدایش اسلام نداشته و از رسوم عرب بوده است که محمّد آن را (با برچست ابداعی اسمائیلی) واردِ اسلام کرده؛ محتملاً، تا وسیله‌ای برای انسجام حکومتش در در بین آن‌ها باشد.)

کلاً بنده قصد بحث زیادی با کسی را ندارم. قضاوت در این رابطه را به خوانندگان این جستار می‌سپارم.

البته آیات دیگری هم هست مثل این آیه:

این آیه که توسط پولس نگاشته شده است، نشان می دهد که او هاجر را (مثل کوه سینا) در میان اعراب می دانسته است.

ما کتمان نکردیم که کوه سینا را می‌توان "در" یا "مجاور" سرزمین عرب دانست. امّا، سرزمین عرب، در آن دوران، سرزمین وسیعی بوده است. اتفاقاً همین که آمده است: «هاجر سیناست، که کوهی است در عربستان ...» این سخن ما را پشتیبانی می‌کند.

در مورد اشعیای نبی هم عرض کردم که ایشان پیش بینی برقرار شدن ستونی برای خداوند را کرده است:
ظاهرا دوست جوینده ما فکر کرد منظور من مذبح بود حال آنکه منظور من ستونی بود که در مرز مصر قرار داشته است.

و محققان کتاب مقدس می دانند، مصر در گذشته بسیار بسیار بزرگتر از کشور امروزی بوده است و در زمان اونیاس چهارم مرز مصر با عربستان حجاز بوده است.

بهترین نقشه ای که برای این موضوع یافتم این است، که البته هنوزحدود یکصد سال با زمانی که عرض شد فاصله دارد، اما نشان دهنده بسیار بزرگتر بودن مصر نسبت به امروز است:

در هر صورت، به نظر برخی مفسّرانی که من چک کردم، اشاره به مذبح و ستون در این نبوت، ‌استعاری است و استعاره‌ای است از این‌که خداپرستی در این ناحیه هم فراگیر می‌شود. هیچ تضمینی وجود ندارد که منظور نبی در این‌جا معنای لغوی بوده باشد. به‌ویژه، اگرهم بوده باشد، بازهم هیچ کسی از چنین توصیفی- «از یک ستون (ـِ یادبود) که در آینده قرار بوده در مرز مصر ساخته شوند» - به یاد کعبه نمی‌افتد؛‌ مگر این‌که مانندِ شما از قبل تصمیمش را گرفته باشد.

اگر به فرازهای بعدی و قبلی‌یِ این فراز هم بنگریم، می‌بینیم که این روی‌دادها چیزی هستند که به‌شکل ویژه‌ای به کشور مصر مرتبطند. تا جایی که من می‌دانم، ساخت کعبه و کلاً پیدایش اسلام هیچ ارتباط ویژه‌ای با مصر نداشته است.

در مورد ستونی که اشعیای نبی پیش بینی کرده بود، از کتاب مکاشفات آوردم که:
و واضح ترین اشاره را در کتاب مکاشفات و این آیات دانستم:
گروهی عظیم که تعداد آنها قابل شمارش نیست و از بنی اسرائیل نیستند، بلکه از هر امت و قبیله و نژاد هستند و جامه های سفید پوشیده اند، و شبانه روز در معبد خداوند، تسبیح او را می گویند و جامه هایشان را به خون بره شست و شو داده اند و شاخه های نخل در دست دارند و دیگر لازم نیست نگران تشنگی و آفتاب و گرما باشند!!!!

واقعا چه پیشبینی از این زیباتر برای کعبه؟؟؟ و حج در گرمای عربستان؟

هر که گوش شنوا دارد بشنود!

خیلی پیشبینی زیبایی است واقعاً! به‌ویژه آنجایی از آن که گفته: «اینان همان کسانند که از عذاب عظیم برگذشته‌اند و رداهای خود را در خون برّه شسته‌اند و سفید کرده‌اند.» (۷ : ۱۴)

از این گذشته، من اصلاً متوجّه نشدم که در کجای این فرازها اشاره‌ای به "حج در گرمای عربستان" شده است! حتماً، چون گوشم شنوا نیست (!؟).