[Dariush]

نه این راهکار خوبی نیست. هر کارشناسی معیار شخصی سازی شده و غیرقابل تعمیم یا غیر قابل توضیحی برای امتیازدهی خودش داره. این کاملن در تضاد با ماهیت جهانشمول امتیازدهی سیستمی هست. اسکار مساله ای جداست به این خاطر که هیچ راهی برای امتیاز دادن به آثار هنری جز از طریق داوری انسانی وجود نداره. مثلن چطور میشه برد و باخت فوتبالی رو که یک نتیجه صفر و یکی هست در زمینه سینما و نقاشی هم مدلسازی کرد؟

بخشی از فوتبال نیز هنر است و اگر شما می‌پذیرید که به آثار هنری هیچ‌جور نمی‌توان امتیاز الگوریتمیک داد، باید بپذیرید که فرمول‌های امتیازدهی نیز در این مورد حداقل بسنده نیستند. اساسا «اندازه‌گیری کیفیت» خود موضوعی پرمناقشه است و خیلی سخت و به ندرت به فرمول درمی‌آید، چرا که اساسا معیارِ ملموسی وجود ندارد و راهکار نهایی این است که به قضاوتِ انسانی مراجعه کنیم.
من هم نگفتم که اندازه‌گیری کیفیت را تماما به افراد واگذار بکنیم، بلکه می‌توانیم از روش ترکیبی استفاده کنیم: بخشی فرمول و بخشی نظر افراد.
پرسش حقیقی در واقع این است که با درنظر گرفتن تمامِ فاکتورهایی که هم‌اکنون برای امتیاز‌دهی بازی یک تیم از آنها استفاده می‌‌شود (برد یا باخت، گل زده، گل خورده، پاسها، درصدِ مالکیت توپ و ... ) آیا واقعا می‌توان قطعیتِ نتیجه‌ی نهایی از فرمول را تضمین کرد؟