[Mehrbod]

آه, این جستار میان همه‌یِ گفتگوها گم شد تازه دیدم!

من بباریکی برای همین بی اندازه درباره‌یِ بازاریابی کنجکاو شده‌ام:

بازاریابی رو به طور خلاصه "تلاش، فرایند و تکنیک هایی که برای فروش محصول یا خدمت یا بالا بردنش جایگاهش مورد استفاده قرار میگیرند" میشه تعریف کرد.
از اونجایی که مشتری یک انسان هست باید مشتری رو بشناسید،مهم تر از مهم نیازها و نقطه ضعف هاش که میتونه به شما در فروش کمک بکنه و بنابراین شناخت روان انسان جایگاه ویژه ای در بازاریابی داره.

این شناخت روان آدم و ترفند‌هایی که بازاریاب‌ها میزنند را چنانکه در پست دیگر گفتم, من هتّا آگاهانه چند باری دربرابر اشان دمب به تله داده‌ام!

ولی خب یک چیزی برای من گیراست, این روش‌هایی که بازاریاب‌ها کتاب و آگهی و ...
میکنند بدرستی همانند همان روش‌هایی هستند که در دلبری و هنرهای seduction میخوانیم:

١- شالوده‌یِ هر دو روانشناسی فرگشتیک است.
٢- هر دو روی کژفرنود کاربردین (pragmatic fallacy) کار میکنند: روش ما در کنش کار میکند, پس درسته!

جدا از اینکه چرا تو یکی را درست میانگاری, ولی دیگری را نه, بهترین راه برای بررسی و رده‌بندی آنها چیست؟
نمی‌اندیشم در بازاریابی از روش‌هایِ آنچنانی دانشیک بهره‌جسته باشند, جسته‌اند؟


پارسیگر