[Dariush]

آقا یه خواهش دارم که هرکی بیاد یک جمع بندی از مواضع خودش بکنه. این جستار خیلی پیچیده شده.

موضوع این است که دوستان می‌فرمایند انسانها دو دسته‌اند : آنها که تا پای جای و هر طور که شده علیه جمهوری اسلامی می‌جنگند، اینها همان گروهی هستند که حقِ حیات دارند و اگر بلایی سرشان آمد آنوقت ما حق داریم در موردشان عزاداری کنیم؛ گروه دوم آنهایی هستند که با نظام مبارزه نمی‌کنند یا کم مبارزه می‌کنند یا آنطور که دوستان ایده‌ال‌شان است مبارزه نمی‌کنند: اینها کسانی هستند که هر چه بر سرشان بیاید حق‌شان است، جیش‌العدل هم بگیرد تیرباران‌شان کند مهم نیست، اصلا فوج فوج منفجر هم بشوند باز هم حق‌شان است، هر کس هم که در حقِ اینان دلسوزی بکند باز خری‌ست جوگیر!

از طرفی دیگر هم دوستان معلوم نیست انتقام چه کسی را می‌خواهند از ما بگیرند؟ بله آن بیرون کسانی هستند که دارند از آبِ گل‌آلود ماهی می‌گیرند، مثلِ این:
[ATTACH=CONFIG]3907[/ATTACH]

اما خب این به من چه؟ ما اینجا به فراخورِ جستاری که باز شد نگری دادیم و رفتیم پی کارمان، دوستان اما می‌گویند شما که از حقوقِ این سربازها دفاع می‌کنید و خشتک می‌درید، چرا از مردمِ مظلومِ بلوچستان نمی‌گویید؟! یعنی اگر من قرار باشد از این سربازها بگویم حتما قبل‌ش باید از بلوچ‌ها گفته باشم، اگر از بلوچ‌ها بخواهم بگویم، حتما قبلش باید از سیستانی‌ها گفته باشم، اگر بخواهم از سیستانی‌ها گفته باشم ....

غیر از اینها هم سخنِ ما این بود که گفتیم کشتنِ اسرایی که به اختیارِ خود به سربازی نیامده‌اند نه اخلاقی‌ست و نه درست است و هر گروهی که اینچنین میکند مرتکبِ جنایت شده است. دوستان اما می‌گویند نه، چون لباسِ نظامی بر تن‌اش بوده کشتن‌اش در هر حالی از سوی نیروهای متخاصم مجاز است.

ده‌ها بار تکرارِ یک سخن، تغییر مواضع نامحسوس، روده‌درازی‌های سرسام‌آور و سخنانِ بی ربط از موارد و تکنیک‌هایی هستند که به وفور در این جستار استفاده شده.