[Mehrbod]

خوب اگر درازای مدت سود بیش از عمر ما باشد چه؟

• ژن ≠ آدم

ژن می‌شود خود آدم، نزدیکان آدم و بچه‌های آدم و ...

اگر نفع شخصی تمام معنی خوبیست و نفع دیگران از آن رو که به نفع شخصی میانجامد خوب است پس واژه خوب چه تفاوتی با نفع شخصی دارد.

سود می‌تواند شخصی و ناشخصی باشد. برای نمونه یک چیز می‌تواند برای کس کوچکترین تفاوت
شخصی درست نکند، ولی برای بشریت بکند که همچنان خوب خواهد بود، ولی سود شخصی به شمار نخواهد رفت.

آیا مفاهیمی چون عدالت و وفای بعهد با وجود مشکلات و عواقب آن میتوانند جایی داشته باشند در این تعریف؟

عدالت و وفای عهد همگی زیرگردآیه پذیرفتن یک «پروتکل» همگانی می‌باشند که اگر همه آن را دنبال کنند هوده و بازده خوب و سود همگانی دارد و اگر نکنند بد.
برای نمونه، در نگره بازی‌ها‌ (Game theory) می‌توان دید که اگر یک آدم به قول و پیمانی که می‌دهد وفا نکند، شاید در چند گام نخستین سود کند، ولی با گذر زمان
به پیمان‌شکنی معروف شده و اعتبار و reputation خود را از دست خواهد داد که این خود، به زیان بسیار‌ بیشتر در آینده خواهد انجامید:

• بدپیمانی ← سود کوتاه-زمان بسیار + زیان دراز-زمان بسیار

پیروی از عدالت نیز بمانند بالا است. اگر ما سیستمی را درست کنیم که عدالت در آن ارزش نباشد، آنگاه خود ما هم
در جایی زیر بار ناعدالتی خواهیم رفت، ولی اگر همگی [پروتکل] عدالت را بپذیریم، سود آن نیز به همه ما خواهد رسید.

• عدالت ← زیان کوتاه-زمان کم + سود دراز-زمان بسیار

اگر برای مثال همه قصد کشتن یک نفر بیگناه را داشته باشند و همه متفق باشند که کشتن آن بیگناه باعث خوشحالی و سود جمعی میشود چطور؟

با انجام اینکار ما یک پروتکل و هنجار همگانی درست کرده‌ایم که می‌گوید "کشتن بی‌گناه خوب است اگر مایه خوشحالی بیشینه شود" که روشن
است که با پذیرفتن آن، این ریسک و شایمندی را نیز می‌پذیریم که در آینده خود ما هم در جای آن بی‌گناه کشته و قربانی شده و مایه خوشحالی دیگران باشیم:

• کشتن بی‌گناه برای خوشنودی بیشینه ← سود کوتاه-زمان و کم + زیان دراز-زمان و بسیار

که بروشنی می‌توان رویکرد خوبی نیست (بقای ژن را ناپایدار می‌کند: مرگ؛ کیفیت زندگی را پایین می‌آورد: ترس از قربانی شدن) و پس اخلاقی نخواهد بود.