[Mehrbod]

خوب البته بشتر نه برای سره نویسی بلکه امانت داری نزدیک به ترس و شاید وسواس.



جمله با زمان گذشته برای قطعیت به کار می رود. برای نمونه می توان گفت «امسال بهار خوبی بود» در حالی که هنوز بهار است، از سوی دیگر همیشه جملات با زمان اصلی در زبان مبدا معنای درستی را در زبان مقصد نشان نمی دهد.


ببینید هنگام که شما از یک زمانی کاری را آغاز کنید پس از یک مدتی بفهمید که انجام آن کار درست نبوده جمله را به صورت گذشته بیان می کنید در حالی که شاید آن کار ادامه داشته باشد یعنی جمله باید به زبان حال باشد.


هنوز هیچ جا

ولی من هم با دیگران همنگر ام, «خدا بزرگ نیست» زیباتر و گویاتر میزند.
تا جاییکه میبینم از دوست امان [MENTION=48]Russell[/MENTION] خبری نیست, اگر دوست داری میتوانی برای ویراستاری به من بسپاری بهمنیار جان.


پارسیگر