03-20-2014, 03:33 PM
کوشا نوشته: چنین تورمی دهشتناک (فارغ از اینکه قبل از آن چیزی بوده یا نبوده) در چنین کسری از ثانیه چگونه ممکن است؟
چرایی آنچنانی ندارد, در دامنهیِ قانونهای مادی جهان ما هست که همچو آماسشی را داشته باشیم.
کوشا نوشته: تا به حال ما اینگونه می دانستیم که هر ماده ای به سرعت نور برسد تبدیل به نور و انرژی شده و از بین می رود ،
از بین میرود؟ ماده هرگز از میان نمیرود. تنمایه و کارمایه هم هر دو چهرهای همارز از یک گوهر مادی به نام مایه (ماده) هستند. آماسش
کیهان نیز پیوند آنچنانی به رسیدن به تُندای شید یا نور ندارد, زیرا ما دربارهیِ خود بستر اسپاشزمان داریم میگوییم, نه چیزهای درون آن.
جُدای آن آماسش نامبرده در آغاز کمی هم واشتافته و همین واشتابی مایهیِ سرد شدن و پدیدآمدن کهکشانها گشته:
کوشا نوشته: حال در فرآیندی که در مقاله توضیح آن آمده است ظاهرا هستی با سرعتی میلیونها یا شاید میلیارد برابر سرعت نور گسترش یافته است، این پدیده چگونه از نظر علمی قابل توجیه است؟
این لغزشی فراگیر است که میاندیشند هیچ چیز فراتر از تُندای شید نمیتواند
بجنبند, هنگامیکه «نگرهیِ نسبیت» تنها از مرزمندیِ ریزگان پیامرسان در اینباره میگوید و بس.
به دیگر زبان فرایافتهایِ درونِ جهان را نمیشود به خود جهان واگسترانید. کرانههایِ جهان را نیز کمابیش از همان آغاز نگرهیِ مهابنگ میدانستهایم
که فراتر از تُندای شیر وامیگسترند و اگر بهمین روند کنونی پیشبرود, در آیندهیِ دور آن اندازه کهشانها از هم با شتابی روزافزون میدورند که دیگر هیچ
ستارهای در آسمان شبِ زمین دیده نخواهد شد و هیچ رّد پایی از اینکه هرگز کهکشان دیگر بجز راهِ شیری بوده نیز بجا نخواهد ماند, زیرا تتُندای ریزگان
پیامرسان از ستارههایِ دوردست برابر با C (شید) است ولی بستری که در آن جای گرفتهاند تُندتر از C وامیگسترد و راهی برای رساندن خود به ما نخواهند داشت.
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns