[MEHDI]

رسیدن به آرزو با تلاش و اعتماد به نفس و این مهملات که در سمینار های موفقیت چرند است .
البته که با تلاش شما به نتایج مثبتی می رسید اما همیشه اینطور نیست .
یک بچه را تصور کنید که آرزوی خلبان شدن را دارد اما به دلیل بیماری نادر در امتحان خلبانی برای همیشه این آرزو را به گور می برد .
دنیا جای کنش و واکنش هاست . یک دنیا که 100 نفر جمعیت دارد و 50 واحد منابع دارد همیشه نصف جمعیت زیر آن له خواهند شد
و اصولا آرزویی نداند و فقط پی زندگی حال هستند .

این رشد شخصیت و رسیدن به درجه موفقیت در این پوستر ها و سمینار ها چرند محض است . خود این ها که
این صحبت ها را می کنند با چنگ زدن و پا روی شانه افراد دیگر به عنوان نمونه یک انسان موفق نمایش داده می شوند که بحث خوب و
بد بودن آن مساله من نیست.

البته که شما تلاش می کنید اما همیشه زمانی به موفقیت می رسید که سطح انتظار شما منطقی باشد و شانس همراه شما .

این مثال بچه و خلبان درست است. من هم هیچگاه اعتقادی به این جمله که اگر یک افلیج نتواند قهرمان دو شود خودش مقصر است نداشته ام. ولی تشخیص این موضوع همیشه به سادگی چنین مثال های اغراق آمیزی نیست. همچنین خیلی از مواقع این ما هستیم که می توانیم منابع را درست کنیم نه اینکه فقط برای منابع موجود بجنگیم. فقط با دست بکار شدن است که شما عیار خودتان را می توانید بسنجید. مرز تشخیص واقع بینی و اینکه شما شهامت نبرد کردن با مشکلات برای رسیدن به هدف های بزرگ را نداشتید چیست؟ شاید زود تسلیم شدید؟