رسیدن به آرزو با تلاش و اعتماد به نفس و این مهملات که در سمینار های موفقیت چرند است .
البته که با تلاش شما به نتایج مثبتی می رسید اما همیشه اینطور نیست .
یک بچه را تصور کنید که آرزوی خلبان شدن را دارد اما به دلیل بیماری نادر در امتحان خلبانی برای همیشه این آرزو را به گور می برد .
دنیا جای کنش و واکنش هاست . یک دنیا که 100 نفر جمعیت دارد و 50 واحد منابع دارد همیشه نصف جمعیت زیر آن له خواهند شد
و اصولا آرزویی نداند و فقط پی زندگی حال هستند .

این رشد شخصیت و رسیدن به درجه موفقیت در این پوستر ها و سمینار ها چرند محض است . خود این ها که
این صحبت ها را می کنند با چنگ زدن و پا روی شانه افراد دیگر به عنوان نمونه یک انسان موفق نمایش داده می شوند که بحث خوب و
بد بودن آن مساله من نیست.

البته که شما تلاش می کنید اما همیشه زمانی به موفقیت می رسید که سطح انتظار شما منطقی باشد و شانس همراه شما .

demeter نوشته: البته که شما تلاش می کنید اما همیشه زمانی به موفقیت می رسید که سطح انتظار شما منطقی باشد و شانس همراه شما .

.Chance favors the Prepared Mind

Mehrbod نوشته:

.Chance favors the Prepared Mind

بله نکته اینجاست که وقتی شانس به سراغ ما می آید آیا ما می فهمیم که شانس به ما رو کرده؟ داشتن حضور ذهن و تمرکز است که تعیین کننده است. همچنین کسی که از تجربه کردن نمی ترسد بیشتر خودش را در موقعیت هایی قرار می دهد که شانس بهش رو کند وگرنه در خانه نشستن و منتظر شانس ماندن بیهوده است.
نکته مهم دیگر که در عنوان جستار هم ذکر شده رشد شخصی است. این از هرچیزی مهم تر است و به قول سقراط هدف زندگی است. شاید شما نفر اول المپیک نشوید ولی مهم شخصیت و توانایی های شماست که رشد می کند. بی تردید در راه چنین اهدافی موفقیت های ریز و درشت هم به دست آورید و اگر هدفتان را دوست داشته باشید از مسیر هم لذت می برید. بنابراین در اینجا نباید زود خسته شد و از نبرد برای هدف ها دست کشید در عین حال که درک درستی از اوضاع موجود هم داریم و مدام در حال درست کردن اشتباهات خود هستیم. به قول کوییلو تلاش برای رسیدن به رویاهایتان است که زندگی را هیجان انگیز می کند.

demeter نوشته: رسیدن به آرزو با تلاش و اعتماد به نفس و این مهملات که در سمینار های موفقیت چرند است .
البته که با تلاش شما به نتایج مثبتی می رسید اما همیشه اینطور نیست .
یک بچه را تصور کنید که آرزوی خلبان شدن را دارد اما به دلیل بیماری نادر در امتحان خلبانی برای همیشه این آرزو را به گور می برد .
دنیا جای کنش و واکنش هاست . یک دنیا که 100 نفر جمعیت دارد و 50 واحد منابع دارد همیشه نصف جمعیت زیر آن له خواهند شد
و اصولا آرزویی نداند و فقط پی زندگی حال هستند .

این رشد شخصیت و رسیدن به درجه موفقیت در این پوستر ها و سمینار ها چرند محض است . خود این ها که
این صحبت ها را می کنند با چنگ زدن و پا روی شانه افراد دیگر به عنوان نمونه یک انسان موفق نمایش داده می شوند که بحث خوب و
بد بودن آن مساله من نیست.

البته که شما تلاش می کنید اما همیشه زمانی به موفقیت می رسید که سطح انتظار شما منطقی باشد و شانس همراه شما .

این مثال بچه و خلبان درست است. من هم هیچگاه اعتقادی به این جمله که اگر یک افلیج نتواند قهرمان دو شود خودش مقصر است نداشته ام. ولی تشخیص این موضوع همیشه به سادگی چنین مثال های اغراق آمیزی نیست. همچنین خیلی از مواقع این ما هستیم که می توانیم منابع را درست کنیم نه اینکه فقط برای منابع موجود بجنگیم. فقط با دست بکار شدن است که شما عیار خودتان را می توانید بسنجید. مرز تشخیص واقع بینی و اینکه شما شهامت نبرد کردن با مشکلات برای رسیدن به هدف های بزرگ را نداشتید چیست؟ شاید زود تسلیم شدید؟

Life is short. Break the rules.

[ATTACH=CONFIG]3650[/ATTACH]

لغزش و ناکامی فردی قوی را نمی توان عیب به شمار آورد. اعتبار مرد به این است که در صحنه زندگی بجنگد عرق بریزد سختی ها را تحمل کند و بداند که با تلاش و تکاپو و انگیزه می تواند به پیروزی بزرگی برسد و اگر هم شکست بخورد بداند که هرگز در رده افراد بزدل و ترسویی که معنی پیروزی و شکست را نمی دانند، قرار نمی گیرد. آبراهام لینکلن

جمله پیشین از تئودور روزولت بود.

موفقیت نه در پیروزی بلکه در تلاش و مبارزه و رنج حاصل از آن نهفته است.
آن که روحا شجاع است طالب مبارزه است. شخص نیرومند حقیقی دارای اراده راسخ و استوار است. گاندی

انضباط فردی(یعنی انجام کاری حتی اگر حوصله انجامش را نداشته باشیم)، تمرکز(انسان امروز شخصی است با دهان بازبرای بلعیدن همه چیز و حتی نمی تواند چند دقیقه درجایی بنشیند و کاری انجام ندهد)، بردباری(همانگونه که یک کودک راه رفتن را به مرور یاد می گیرد)، علاقه شدید( فکر کردن مداوم به آن و پیوند دادن آن به زندگی شخصی) و ایمان به توانایی های خویشتن( ایمان خردمندانه و با بصیرت) کلید دستیابی به پیروزی است. اریک فروم