[مزدك بامداد]

خوب شما خیلی بیخود پاریس هیلتون را نماد سرمایه داری میدانید!!!!
آن هم در شرایطی که زمانی که استالین گور به گور شده پاریس هیلتون هنوز توی موز هم نبوده :)))
که البته پیشتر ما گفته بودیم وقتی کفگیر به ته دیگ میخورد به جز پاریس هیلتون دستاویز دیگری ندارید!!!

بیجاست،
شما گویا فرایافت "نماد" را هوش نمیکنید.
مهند نیست که پریس هیلتون کی زاده شده!
( سرمایه داری و بهره کشی کهن تر است!)
مهند این است که سامانه سرمایه داری با
همه نما های بیرونی اش، مانند گسارش-گرایی
بی مرز و بها ندادن به روزگار رنجبران،
خوشی خوک وار به بهای رنج دیگران، و ...
همه و همه میتوانند در این نماد نشان داده شوند.

از بیخ، ستیز ما بر سر همین هیلتون است دیگر!
= همین بخور بخور و بهره کشی هومن از هومن!

و در همان آمریکا هرگز روزنامه نگاران را نگرفتند بیندازند زندان آن هم در ابعادی که کشور بشود بزرگترین زندان روزنامه نگاران! هرگز اینترنت را به خاطر 11 سپتامبر بر مردم ممنوع نکردند و هرگز آزادی بیان را از کسی نگرفتند! پس این ننه من غریبم بازی آی ما انگشت شدیم پس دیکتاتور شدیم سراسر بیجاست.
جمهوری اسلامی هم درست با توجیهاتی مثل همین مهملات شما زندگی را بر ایرانیان جهنم کرده .

برای اینکه فشار بیرونی هنوز چندان بالا نبوده.
ولی برای نمونه در سالهای ۵۰-۶۰، که ترس بیشتری
از کمونیسم داشتند، "مک‌کارتیسم" را راه انداخته و
دادگاه های باورپرسی ( تفتیش عقاید) راه انداخته
و کمونیست هارا از کار و زندگی بی بهره مینمودند.

در جمهوری اسلامی هم فشار ها در زمان جنگ بالاتر
از فشار ها در زمان های پس از ان بود.

پس میبینید که فشار از بیرون میتواند به فشار درونی
بینجامد ( بیجا و یا بجا) ، همچنان که نشان دادیم.
•
پارسیگر