[مزدك بامداد]

کماکان بهانه است! همچنان که پیشتر گفته ایم بمب ناپالم و انگشت کلفت آمریکا و سوراخ تنگ کمونیستها نهایتن میتوان شرایط بد اقتصادی را توجیه کند نه جو خفقان و سرکوب و دیکتاتوری را .

اینهم بیجاست.
زیر فشار جنگی (سرد یا گرم) نهادن کشور ها ، پرودن کنترا ها با پول CIA
یا همانند آن میتواند بدگمانی و هیستری و فشار و سخت گیری درونی را
افزایش دهد، بگونه که گاهی شاید نیز سرکوب هایی نادادوند پدید بیاید.

برای نمونه در خود آمریکا، یورش های تروریستی و ترس از نبود زینهار،
مایه ی پدید آمدن قانون هایی شد که آزادی های تکینه را بسته تر نمودند. آیا
این کاهش آزادی ها گناه تروریست هاست یا کاستی و گناه سران آمریکا ؟

پس میبینم که در انیجا هم فشار امپریالیستی و شمشیری که از بالای سر
مردم و ملت های ازادیخواه آویزان میکند، رفتار نورمال را دگرگون میسازد.

•
پارسیگر