[مزدك بامداد]

شما هم یک جا را به ما نشان بدهید که شوروی توانسته باشد انگشت کند و انگشت نکرده باشد!!!
همان طور که پیشتر هم گفتم من جلوگیری آمریکا و جهان سرمایه داری رو از ایجاد کشورهای کمونیستی که به روشنی شعار کشتار مخالف را میدهند و میخواهند چوب در آستین سرمایه دار فرو کنند را اخلاقی و درست میدانم.
در مورد داستان مصدق و کودتا و اینها هم همان بهتر که کودتا شد و شاه برگشت و انقلاب شد و آخوندها آمدند ولی مملکت قلفتی دست کمونیستها نیوفتاد.

بیجاست!
شوروی آماج انگشت کردن و چاپیدن مردم کشور های دیگر نداشته چرا که بر پاد جهان بینی اش بوده است.
همواره هم در جایگاه واکنشی بوده: آمریکا به کره یورش برد، شوروی ( و سپس چین) یاریشان کرد. آمریکا
به کوبا یورش برد، شوروی یاری کرد. آمریکا به ویتنام که تازه از یوغ چپاولگران فرانسوی رها شده بود،
یورش برد، شوروی یاری شان کرد. شوروی به مردم آنگولا و موزامبیک و افغانستان و مغولستان و چین
و لائوس و .. یاری کرد که زندگانی بهتری داشته باشند. هتّا به ایران هم که دوستان امپریالیست شما ، ساختاوری
آهنگدازی (ذوب آهن ) را نمیدادند، این کارخانه هارا به ارزانترین بها فروخت که مردم ایران بی نیاز تر شوند.
همین که شما، آخوند واپسگرای هومن ستیز را به کمونیست ها,[ که دستکم در همان باور شما، به مستراح رفتن
شما کاری نداشتند]، برتر میگزینید، نشانگر دید نا دانشیک و فربود ستیز شماست که بهره کشی را در هر چهره ی
آن ( از لیبرالیسم امریکایی یا توتالیتاریسم آخوندی) از دادگری همبودین بهتر میدانید.

اینهم که ملت ها میخواهند از یوغ بهره کشی دربیایند، خودبخود همان چوب کردن در آستین امپریالیسم
به شمار میرود که در دید شما و کاپیتالیستها یک گناه است و مردم جهان باید یوغ های خود را کشیده و
دم بر نیاورند که نکند پاریس هیلتون مبادا چوب توی استینش فرو برود!!
•
پارسیگر