[کوشا]

برای اینکه "سفید بودن" در قطب نوعی برتری و بقای نوع ضروری‌ست.
برای نمونه اگر دسته ای از خرگوش‌های رنگارنگ را در قطب رها کنید،
پس از دیری مشاهده می‌شود و فقط خرگوش‌های سفید باقی می‌مانند
و زادمان خرگوش‌های دیگر منقرض می‌شود. چون خرگوش‌های سفید شانس
سازگاری بیشتری با زیستبوم آنجا را دارند بدین گونه پدیده «گزینش طبیعی»
جانداران سازوارتر را با زیستبوم fit و همسان می‌کند.
رول اصلی در گزینش طبیعی را جهش‌های ژنی انجام می‌دهند و در
درازنای هزاران یا میلیاردها سال اگر جهشی به سود جانور و همساز با
زیستبوم او باشد، اصطلاحاً به «شگرد فرگشتیک» معروف است که
به افزایش شانس بقای جاندار میانجامد.
ولی انسان بتوسط هوشمندی برای خود سرپناه و تکنیک و ... درست
کرده و همین شگرد برای او بسنده بوده، مثلا لاکپشت‌ها فله‌ای تخم‌ریزی
می‌کنند و سرانجام برخی از این تخم‌ها جان سالم بدر برده و همین چند
تخم زادمان آنان را گارانتی می‌کند و دیگر مهر مادری و "عاطفه" ندارند.
ولی از جاییکه این شگرد انرژی بسیاری از جانور می‌ستاند؛ کم‌کم کارشناسی
پدید آمد و برای نمونه، انسان‌ها تخم‌ریزی نمی‌کنند (جنین در درون مادر و
محیط داخلی رشد می‌کند) و برای تضمین بقای ژن‌شان عشق و عاطفه‌ی
مادری (نه فقط انسان، بیشتر پستاندارن و ..) پدید آمده است.
تازه انسان قطبی نداریم ولی انسان‌ها هم بنا به درخوری و سازگاری با
زیستبوم به سفید و سیاه و .. تقسیم شده‌اند و برای نمونه زمانیکه اجدادما
از آفریکا به جای‌جای جهان کوچ کردند همگی سیاه بوده اند.

سوال من پاسخ داده نشد
وجود لباس دخالت یک عامل غیر طبیعی در یک روند کاملا طبیعی و متکی به خود
در حفظ گونه است
و این نوعی تناقض است.