[Mehrbod]

آن تاپیک را باید سر فرصت مطالعه کنم ولی دلیل اصلی، تفاوت های ساختاری مغز است. قبلا گفته بودم که کتاب جنسیت مغز را در این رابطه مطالعه کردم که به دقت این تفاوت ها که ناشی از هورمون ها هستند را مورد بررسی قرار داده بود. مسائل فرهنگی هم بی تاثیر نیست. دیروز که بحث برنامه نویسی شد کنجکاو شدم ببینم آیا برنامه نویس های برجسته خانوم داریم یا نه که به این صفحه رسیدم:
The Loneliness Of The Female Coder ⚙ Co.Labs ⚙ code + community

دگرسانی در ساختار مغز و ژنتیک نخستین و شاید آسانترین راه برای پذیرش این شکاف ژرف میان کنجکاوی پسرانه و
دخترانه باشد, ولی اگر اینرا بپذیریم دیگر چیز چندانی برای گفتمان نمیماند: دخترها اینجور هستند, پسرها آنجور.

بدید من بیگمان دگرسانی‌هایی در ساختار مغز هست, ولی نه آن اندازه. چیزی مانند برنامه‌نویسی یک
پدیده‌یِ بسیار نوین به شمار میرود و پذیرش اینکه تنها پسرها به ژنتیک آنرا بهتر درمیابند, سخت است.

بهتر است یک توضیحی پیرامون کنجکاوی داده باشیم: کنجکاوی را من این کران‌مینمایم:

کنجکاوی: ستیزی روانی/درونی که به گاه رویارویی با دانسته‌هایِ پاد‌ستیز, پدیدمیاید.

ب.ن., یک تردستی روبروی شما یک دستمال پیش‌پاافتاده را با یک تکان دست به یک کبوتر بال‌زنان میدگراند و این درجا مایه‌یِ برانگیختگی کنجکاوی اتان میشود, ازینرو
که میدانید در این جهان دستمالها خودبه‌خود کبوتر نمیشوند, یک دانسته‌ای در ویر اتان دارید که دستمال بافتنی است و از جنس کتان است و ... و یک دانسته‌ای که کبوتر یک جانور
است و بال دارد و هیچ راهی نیست که دستمال کتان بتواند بشود کبوتر, با این همه, داده‌هایِ پیش روی چشم اتان دارند میگویند و گواهی میدهند که این رویداد هر اندازه باورنکردنی رخداده, ولی پس چگونه؟!

اینجا, یک پادستیز درونی میان دانسته‌هایِ شما (توضیح‌های شما از چون و چند
فرایندهای جهان) پیش آمده و رانه‌یِ کنجکاوی با فعال شدن میکوشد این ستیز را از میان بردارد.




پارسیگر