[Spehr]

من هم افسردگی گرفتم.
رفتم پیش دکتر و بهم قرص بوپروپیون داد. یکی دو هفته خوردم خیییلیییی خوش می گذشت!!!
فوق العاده بودم. هر دم سُهش شادی می کردم. در خواب، خوابیدنم را حس می کردم! میل جنسی ام طرز شگرفتی بالا زده بود.
ولی عوارض جانبی ای هم داشت بعد از یکی دو ماه ولش کردم. گرچه پزشک گفته بود حتماً باید یک سال بشود.
ولی من به خودم گفتم اگر با قرص میشود، پس بدون قرص هم میشود.
قرص را یواش یواش کنار گذاشتم. و هرکاری کردم که بهتر باشم.
و اکنون بهتر شده ام ولی هنوز جا دارد.
و فهمیده ام که همه سُهشهای ما از اندیشه ما برمی خیزد. کافی است اندیشه ها را دور بریزی.
ولی مهم اینه که چجوری دور بریزی.
به هر روی من در دور ریختن اندیشه ها تا اندازه ای کامروا گشتم.