[mosafer]

هیچ جا به اندازه‌ی تهران با نگرانی اینکار را نمیکنم. شما باید بدانید که در اینجا در روز روشن از شما زورگیری میکنند و همگان هم تماشا می‌کنند. من یکبار از روی پله برقی متروی تجریش افتادم و تمام بدنم خورد و خون‌آلود شد. کسی مرا پشم خود هم حساب نکرد! اصلا انگار هیچ اتفاقی نیافتاده. درون قطار هم با اینکه از درد به خود می‌پیچیدم، کسی صندلی‌اش را به من تعارف نکرد.
من چند سالی‌ در تهران بوده‌ام. همه جایش هم بوده‌ام. از بالا تا پائین‌ش جملگی گند و گوه است.

وقتی این بلا سر یک زن بیاید هم چنین بی تفاوت هستند؟