[homayoun]

هذیان می‌گویید و هنوز ساختمان زمان‌بندی را در زبان پارسی و انگلیسی نمی‌دانید! :))
در زبان پارسی یکی از ستون‌های زمان گذشته، "کنون فرزام" است که پسوندهای ام، ای، است و ... وابسته به آن
است. کارواژه‌های است، بود، شد و ... در دستور زبان پارسی کارواژه‌های «کمکی» هستند و نه کارواژه‌های مهادین!
خویشکاری آنان روشن نمودن «بافتار گزاره» می‌باشد. زمانیکه شما "است"، این کارواژه‌ی کمکی را از گزاره بزدایید
کژساختی برمیاورید، به نمونه گزاره‌های زیر را ببینید:
«نامه نوشته.» این گزاره، کنون فرزام است یا "جمله‌‌ی مجهول" یا آینده؟! (= او نامه نوشته است یا او نامه نوشته بود یا
نامه نوشته شد یا نامه نوشته خواهد شد؟!)
«علی نشسته.» این گزاره چه ساختاری دارد؟! "ماضی بعید" است یا کنون فرزافت یا مجهول یا آینده و ...؟! (علی نشسته
است یا علی نشسته بود یا علی نشسته شد؟!)

شما درست میگویید. باشد من روسم زبان پارسیک نمیدانم شما میدانید