[m@hdi]

روی موش ها تحقیق شده. ثابت شده که در زمان مرگ به خاطر کاهش "اکسیژن و قند"رسانی به مغز فعالیت الکتریکی مغز افزایش پیدا میکنه. و حدس میزنند این کاهش "اکسیژن و قند" رسانی به مغز در انسان هم باعث ایجاد توهماتی از قبیل تونل نور و خارج شدن از جسم و ... میشه و بعد که با احیای قلبی - ریوی به زندگی برمیگردند، ادعا میکنند که زندگی پس از مرگ رو تجربه کرده اند.

در خواب هم تجربه خوابیدن یکسان هست اما نوع خواب هایی که دیده میشود یکسان است؟ نرسیدن اکسیژن و قند که منجر به توهم میشود یکسان است اما توهمات افراد با یکدیگر متفاوت هست اما چرا در این مورد توهمات انقدر شبیه به یکدیگر هستند؟ آیا 10 ها یا شاید 100 ها تجربه مشابه را توهم مینامند؟ یا بعضا کسانی که ادعا میکنند از جسمشون خارج شده اند میگویند اتفاقاتی که مثلا در اتاق عمل رخ میداده را می دیده اند. آیا اینها هم توهم هست؟