[undead_knight]

آنچه بیان داشتید؛ سودمندی های زبان در ارتباط با دیگر آدمیان را نمایان می سازد که سال ها اجتماعی بودن آدمیان، موجب شده سود بردن از زبان، حتی در اندیشیدن فردی هم استفاده شود!
ولی اگر نیازی نباشد آنچه پیرامون مفاهیم گوناگون ادراک می نماییم را برای دیگران توصیف کنیم؛ در هنگام اندیشیدن فردی، دیگر سود بردن از زبان، کاری اضافی می نمایاند.
در آنچه به عنوان درک مستقیم مفاهیم، هنگام اندیشیدن مطرح نمودم؛ شاید نیاز به توضیحات بیشتری در این جستار داشته باشد.
در این شیوه ی اندیشیدن؛ دسته بندی داده ها، توصیف ارتباط مفاهیم و تمایز میان آنها دیگر وجود ندارند؛ پس این شیوه در اساس، تمایز فراوانی با اندیشیدن زبانی دارد.
سیستم روانی مغز شما، مفاهیمی را که در گذشته دریافته اید(شامل خاطرات،تجربیات و...) را تحلیل و پردازش نموده و در زمان حال هم در لحظه ی آنی این پردازش
نسبت به ورودی داده های حس های پنج گانه در حال انجام است. در این شرایط سیستم روانی شما قدرت پاسخگویی در آنِ واحد را در هنگام اندیشیدن برایتان فراهم می آورد و اگر بخواهید
همچنان از زبان سود برید؛ چونان است که با یک شیوه طولانی و زمان بر(سود بردن از زبان) کارایی سیستم پرقدرت روانی خود را کند نموده باشید!
هنگامی که شما مفاهیم گوناگون را بر حسب واژگان و قواعد دستوری زبان ادراک می کنید؛ در بنیاد پردازش های سیستم روانی شما، ابتدا مفاهیم اداراک شده؛ و سپس بر اساس ساختار دستوری
و واژگانی زبان مورد نگرتان قابل فهم و قابل بیان می شوند.(یک پروسه زمان بر و محدود)
اینکه گمان می برید بدون زبان، اندیشیدن عمیق امکان پیر نیست؛ به خاطر آنست که سیستم روانی مغزتان همواره از این شیوه برای اندیشیدن سود برده و اکنون جایگزینی آن با روشی کاملا
متفاوت بسی غریب و مشکل می نمایاند؛ که پیش تر یکی از اصلی ترین دلایل آن را نگاشتم.

ببینید ما میدونیم که میشه با "زبان" دست به اندیشیدن عمیق زد.این چیزی هست که سرش اختلافی نداریم و شواهد هم براش بیشماره.
اختلاف دیدگاه در فرض شما هست که برای اثبات شدن راه مشکل(اگر نگم غیر ممکن) رو پیش رو داره.شما باید اثبات کنید این روش اندیشیدن(در سطح اندیشه زبانی) ممکن هست و بعد تشریحاتش رو بپذیریم مگرنه صرفا توصیفات شما نشون دهنده وجودش نیست.
در مورد رابطه ذهن و زبان تئوری هست به نام Sapir–Whorf hypothesis که به دو شکل بیان میشه،شکل اول زبان رو تعیین کننده نحوه اندیشیدن میدونه و شکل دوم(که موضع خفیف تریه) زبان رو تاثیر گذار روی اندیشیدن میدونه.
اینجا ما در مورد ارتبط با دیگران دیگه بحث نمیکنیم بلکه زبان رو تاثیر گذار در ادراک انسان میدونیم به نوعی که زبان رو میشه با اغماض سیستم عامل ذهن خوند.

مشکل افراد این قبیله هم به همان موضوع سود بردن از زبان در برقراری ارتباط با دیگر افراد مربوط می باشد. در زبان این قبیله هر رنگ نام مخصوص خود را ندارد؛ ولی افراد آن قبیله با دیدن رنگ های زرشکی، قرمز، اناری و سایر رنگ های این چنینی؛ تفاوت آنها را برای خودشان در نمی یابند؟!

خیر! :)
در مورد رنگ ها که مسئله حتی قبل از کشف این قبیله هم به بحث گذاشته شده بود.هر مقدار در زبانی برای رنگ های اسامی بیشتری موجود باشه توانایی تشخیص رنگ ها در استفاده کنندگانش هم بیشتر میشه.
Alan S. Kennedys Color/Language Project
و این نه فقط مسئله مربوط به ارتباط با دیگران،بلکه مسئله مربوط به تشخیصه، چطور؟
در مورد همین قبیله دانشمندان آزمایش های "غیر زبانی" طراحی کردند که فهمیدنشون نیاز به استفاده از زبان نداشت ولی با این وجود افراد قبیله قدرت تشخیص مفهوم شماره رو تا حد زیادی نداشتند.

اگر مقصودتان از تفکرات انتزاعی ارتباط مفاهیم مختلف با یکدیگر و تحلیل و پردازش آنها با هم باشد؛ چونان که پیش تر نگاشتم، نیازی به زبان نداریم.
مفاهیم پیچیده و ارتباط میان آنها، از نگر توصیف زبانی پیچیده و گسترده داراک می شوند؛ هنگامی که شما در اساس با شیوه ای که بیان داشتم به اندیشیدن بپردازید؛ در "لحظه" می توان اندیشید!

اندیشه انتزاعی یعنی اندیشه ای که در مورد چیزهایی اندیشه کنید که هیچ ما به ازای بیرونی خاصی ندارند.
البته برای تئوری شما یک مانع بسیار ساده علمی هم وجود داره و اون اینه که احساسات 5 گانه برای پردازش شدن نیاز به درگیر کردن بخش های بسیار بزرگتری از مغز دارند(چون داده های پیچیده تری دارند) در صورتی که زبان به خاطر سمبولیک کردن داده ها سرعت پردازش بسیار بالاتری داره، در واقع زبان مثل تکست برای مغز میمونه و داده های حسی مثل مولتی مدیا! :)) بنابراین پردازش زبانی خوا ناخواه سریع تره.

تصور کردن، با آنچه مقصود من است، متفاوت است!

خب اندیشه انتزاعی رابطه تنگاتنگی با تصور کردن داره:)

چندی پیش مستندی هم تماشا کرده بودم؛ که در آن مردی به طور استثنایی محاسبات چند رقمی ریاضی را فورا به درستی محاسبه می نمود و هنگام پاسخ به مصاحبه کننده در توصیف این
توانایی خود؛ چنین بیان داشت که در محاسبات ذهنی اش، هرگز همچون دیگر آدمیان از روش زبانی برای درک اعداد سود نمی برده است؛ بلکه به طور مستقیم و با سود بردن از پیش پردازش
ناخودآگاهش چنین محاسباتی را انجام می دهد.

اینجور توانایی ها اگر فراتر از حد نرمال باشه مربوط به توانایی(یا از دید بعضی معلولیت ها!) مادرزادی هست یا به ندرت در اثر آسیب به مغز بوجود مید و دلیلش هم اینه که در بعضی سیستم های مغزی تغییراتی ایجاد میکنه، مثلا باعث میشه که یک دانشمند بعد از تصادف به هنر علاقه مند بشه و استعداد هنریش شکوفا بشه یا یک نفر توانایی خارق العاده در پردازش اعداد پیدا بکنه و...
با همه اینها این توانایی ها نتنها قابل یادگیری نیستند بلکه اصولا ربط خاصی به ادراک ما ندارند بلکه بیشتر به توانایی های پردازشی جانبی مغز مرتبطند.
حتی در بیشتر اوقات این آسیب های توانایی ها زبانی و همونطور که اشاره کردم توانایی های ادراکی رو هم به شدت میتونه تضعیف بکنه:
Brain Injury Rehabilitation - Cognitive