[sonixax]

اقعا اقامت گرفتن تنها مشکل و نگرانی تغییر مکان زندگی است؟ آنهم از یک کشور به کشور دیگر؟
من فکر میکنم عوامل و مشکلات و نگرانی ها خیلی بیش از این هستند.
بروی در یک کشور بیگانه با زبان و فرهنگ دیگر، بروی چکار کنی چطور پول دربیاوری چطور ارتباط برقرار کنی چطور دوست و همراه پیدا کنی چطور کارهایت را انجام دهی چطور تبعیض و بیگانه بودن و نگاهها و رفتارهای نژادپرستانه و منفی را تحمل کنی چطور از نزدیکانت دور بمانی چطور ... . هزار و یک جور ناشناخته و سوال و احتمال و مشکل وجود دارد.
بعضی ها هم عوامل مذهبی دارند.
بخصوص آن دوران که مردم خیلی بیشتر ایمان داشتند و خمینی بود و تازه تر انقلاب کرده بودند.
ضمنا همهء مردم هم وضعشان آنقدر بد نبود که مجبور باشند با عجله فرار کنند.

بله اقامت گرفتن تنها نگرانی و مشکله . چون از نظر مردم دست نیافتنی ترین چیز در مهاجرت گرفتنه اقامته .
فرهنگ و پول و ... اصلن در درجه ای از توجه قرار ندارند که کسی بخواد بهش فکر بکنه !
در مورد درآمد الان شاید باز یک مقداری این مساله مورد توجه قرار گرفته باشه به خاطر اینکه کمکهای سویالی کمتر شده ولی در زمان جنگ ایران و عراق اوورت به ملت پول یامفت میدادند . یعنی باز اگر بحث منافع شخصی در میون بود طرف با مهاجرت چی بدست میاره ؟

1 - امنیت جانی و روانی برای خودش و خانواده اش
2 - پول یامفت و بدون زحمت به مقدار نا محدود
3 - کلاس و پرستیژ و ...
4 - امکان مسافرت به بقیه دنیا بدون محدودیت
5 - آموختن یک زبان خارجی به رایگان که داخل ایران نیازمند تحصیلات آکادمیک هست

چی از دست میده ؟
1 - کارایی زبان مادری

باز هم میبینیم که کفه ترازو سنگینه به سمت منافع شخصی ولی از اون طرف میبینیم که موج مهاجرت از ایران در قیاس با جمعیت اصلن به چشم نمیاد .

باقی سخنانتون رو هم که توی دو تا پست جداگانه دادید فکر میکنم توی پاسخ آخرم داده باشم .