[Gilgamesh]

متاسفانه هر دوی نقل قولی که جواب دادید بیشتر متکی بر دانش عامیانه و معمولا توسط زرتشتی‌های نوین توی ذهن مردم جا انداخته شدند. اهوره (اسوره هندی) به معنی سرور و ارباب است و در ادبیات ودایی صفت ویژه و مشخص ورونه خدای روحانی بهشت و شهریار خدایان است. حال چه در ایران و چه در هند اهوره‌ها (اسوره‌ها) به خدایان درجه بالایی گفته می‌شدند که مظهر خدایان آسمانی (در واقع سرکرده‌ی خدایان) بودند. نام عمومی خدایان در وداها دیوه (ایرانی دئیوه) که شامل ۳۳ خدای بزرگ که به سه دسته‌ی ۱۱ تایی تقسیم می‌شدند و مظهر سه قسمت جهان (زمین - فضا - آسمان) بودند. در اوستای نوین هم اگر نگاه کنید می‌بینید در کنار نام سه خدا صفت اهوره آمده است.
۱- اهوره‌مزدا
۲- اهوره میثره (همان میترا یا مهر معروف)
۳ - اهوره اپام نپات
نام این سه اهوره به عنوان سه اهوره‌ی بزرگ در اوستای نو آمده است.
در واقع تلفظ اشتباه این نام ( و تلفظ اشتباه گات‌ها به جای گاهان یا گاثا) توسط پورداوود بین مردم رواج یافت
پس تنها معنی درست و منطقی اهوره‌مزدا می‌شود سرور خردمند

فکر میکنم زمان زرتشت منجم را با زمان زرتشت (پیامبر!) اشتباه کردید.
زرنشت پیامبر بنابر شواهد زمانی بیش از 5-6 هزار سال است.در طول تاریخ زرتشت های بسیاری وجود داشته اند که احیانا نامی نیز از خود بر جای نهاده اند .اما زرتشت پیامبر زمانی دور تر از آنچه که پنداشته شده دارد

کدامین شواهد؟ پیدا کردن تاریخ زندگی زردشت یکی از سخت‌ترین کارهای تحقیقی بین تاریخ‌نویسان است ولی تقریبی که از زمان زردشت زده‌اند بین قرن ۶ تا ۱۲ قبل از میلاد است. اصلا اندیشه‌ی گاهانی زردشت خیلی پیشرفته‌تر از آن است که بخواهیم آن را به ۷۰۰۰ سال پیش ببریم. در واقع نه منطقی است نه شدنی. ولی بین ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ قبل از میلاد با توجه به شواهد و مدارکی که از دین و تغییر نگرش مردم بین نجد ایران و میانرودان رخ داده (گرایش به یکتاپرستی از قرن ۱۴ قبل از میلاد در مصر و هزاره‌ی اول پیش از میلاد در بابل و آشور) وجود زردشت در این زمان امکانش تقریبا دقیق‌تر از هر تاریخ دیگری است. می‌توان گفت این گرایش به یکتاپرستی در بین مردم منطقه بی تاثیر روی اندیشه‌ی گاهانی زردشت نبوده و در واقع پیش زمینه‌ی آن بوده ولی زردشت آن را به حد اعلی رساند. البته گفتن این نکته هم مهم است که بدانیم پرستش اهوره‌مزدا پیش از زردشت هم وجود داشته. تئوری وجود دارد که می‌گوید اهوره‌مزدا همان ورونه هندوایرانی است. در واقع شباهت‌های بین این دو خدا اینقدر زیاد است که احتمال یکی بودنشان بسیار بالاست (ورونه معروف به خردمند بودن است و نام مزدا هم به معنی سرور خردمند است)