[iranbanoo]

به تازگی فرصتی شد تا با یک دوست زرتشتی در خصوص نسبت ادیان با خرد گرایی صحبتی کنم و اعتقادات زرتشتیت را در این راستا بررسی کنم!
البته ناگفته نماند که زرتشتیت را نه به عنوان یک دین و یک ایدئولوژی که تنها به خاطر فلسفه ی متفاوتش میتوان بررسی کرد و جای تحسین بسیاری دارد.اما باز هم احساس کردم زرتشتیان هم به نوعی در پی توجیه اعتقادات خود هستند.
این یک نقد بر زرتشتیت نیست.اتفاقا برعکس با وجود تمامی انحرافات و کژ مداری های این دین باز نکات و مسائلی در فلسفه ی آن وجود دارد که فکر میکنم خالی از لطف نباشد آن را جایی بنگاریم.
یکی از مسائلی که در زرتشتیت میتوان یافت وجود ی به نام اهورا مزدا (خدا) است.
جاب است که در دین زرتشتی وجود مستقلی به نام خدا وجود ندارد و هر آنچه که هستی است را به نام اهورا مزدا و خدا میشناسند.حتی ارتباط بین انسان و این هستی (اهورا مزدا) ارتباطی همکارانه و نه خدایی و بندگیست.

هر آنقدر که در زرتشتیت ریز میشویم میبنیم که همسویی این دین با خرد گرایی بسیار است.
بنا براین میتوان شخص زرتشت را در تقریبا 8000 سال پیش به عنوان یک خرد گرای ناب ستود.
اینکه چه حوادث تاریخی باعث شد تا این خرد گرایی به انحطاط کشانده شود بحثی جداست.اما اگر فردی نگرشش را با نگرش زرتشت همسو کند می تواند یک خرد گرا باشد؟