[Russell]

ای بابا, برای بار سوم, پنداره‌یِ[1] وسوسه کردن در زبان چمِ[2] "بدی" دارد, هنگامیکه ما میگوییم نباید داشته باشد.
پنداره‌یِ "حرام‌زادگی" در زبان چمِ "بدی" دارد, هنگامیکه ما میگوییم نباید داشته باشد.

کجای این این اندازه سخت است؟

آری همان حرامزاده هم نباید معنیش جعل شود،مثلا مسلمانان از آن برای فحاشی (بجای سپید نمایی) استفاده میکنند.
اینجا بخواهیم هم پارسی نویسی کنیم هم جنبش تغییر معنای واژگان را بیاندازیم و... در آخر سعی کنیم شفاف و قابل فهم با طرف دیگر بحث سخن بگوییم همین میشود دیگر،آخر یادمان میرود که اساسا بحث بازی با واژگان را خودمان شروع کرده‌ایم ،حالا از سختی آن و با معنی و بیمعنی بودن آن از طرف مقابل میپرسیم.

شما گفتی یکمی ایراد دارد (ولی انگار دومی ندارد), ما هم پرسیدیم چرا؟
بجای این همه پرخاش و x و y یا پاسخ دهید یا بپذیرید که پاسخی ندارید دیگر راسل جان, اینکه درگیری ندارد!

من کجا همچین کس و شعری را گفته‌ام ؟!!
اینها همه سخنانیست که خودت وارد بحث کردی!
ما که تا اینجا شنیده‌ایم تنها فریفتن بد است وسوسه اخلاقی خوب است،واقعا خیلی زحمت کشیده‌اید نامگذاری کرده‌اید،قتل بد است کشتن اگر اخلاقی باشد خوب است !!
شما اول تکلیفت را با خود روشن کن بعد از من سوال و بازخواست کن،این وسوسه و اپراتور تلفن و اینها را خودت آورده‌ای ،گویی میگویی انگار‌داری درباره افکار من سوال میکنی؟
تو بجای حمله به من و بازخواست اول کیس خودت را روشن کن چه میگویی،نامگذاری که نشد سخن و استدلال که !!

سفسته‌یِ پرداختن به سخنگو (من) بجای سخن:

مغالطه مغلطه بافی و چسباندن مغالطات سریالی خود به دیگران.