[iranbanoo]

چطور وجود ندارد؟ در سرزمین «لالا» شاید وجود نداشته باشد، در ایران اما زن اگر شکایت بکند به مرد میان عقد او و یا زندان رفتن حق انتخاب می‌دهند. اما مسئله بازهم «چند تا» و «چند درصد» نیست، مسئله اینست که تمام کشورهایی که در آنها قوانین مشابهی وجود دارد، در میان پیشتازترین کشورهای جهان در رابطه با حقوق زنان هستند. پس ما رابطه‌ی معکوسی میان حقوق زنان و مردان در آن کشورها هستیم، و شرایطی که بوجود آمده نقطه‌ی مقابل «برابری»ست. در ایران که هنوز بازی به جای حساس نرسیده، دوستانی مثل شما که ادعا می‌کنند فمینیسم جنبشی‌ست برای «برابری» میان زن و مرد، چگونه بناست از این حلقه‌ی ابطال بیرون بجهد و به آینده‌ی مشابهی دچار نشود، و چه راهکارهایی برای برطرف کردن نابرابری‌های «جنسیتی» که برپاد مردان وجود دارد ارائه می‌کنید. چنانکه در همین جستار دیده‌ایم، مدافعان حقوق مردان برخلاف شما هرگز نمی‌گویند «این به ما مربوط نیست» و «این مشکل ما نیست» و «این اصلا وجود ندارد» و «این با منطق ایدئولوژیک من سازگار نیست».

مشکلات حقوقی را منکر نیستم.اما چندان که مینمایید بر پاد مردان نیست.
در ایران اگر زن نتواند ثابت کند که کودکی که به اصطلاح حاصل زناست برای مرد خاصیست کفالتش برعهده ی زن است.بنا براین مردان راه در رو زیاد دارند و اینچنین نیست که قانونی وجود داشته باشد که مرد مسئولیت رابطه ی خود را بپذیرد.ضمن اینکه اگر زن را هم عقد کند هیچ گونه حق و حقوقی نه به زنا زاده و نه به زن تعلق نخواهد گرفت.
یعنی قوانینی که شما در ایران میشناسید انقدر بر ضد زن است که زنان ترجیج میدهند خاموش و بی سرو صدا یا بچه را گم و گور کنند یا خودشان با وجود مطرود شدن از جامعه کودک را بزرگ کنند.
ما هم نمی گوییم که چنین چیزی به ما مربوط نیست و از قضا من این نوع از اخاذی را کثیف ترین نوعی میدانم که میشناسم.چرا که پای موجودی دیگر را به میان کشیدن برای سلطه بر طرف مقابل اصلا جای دفاع ندارد.
مشکل من با نوعی از تبلیغ سوء شماست که ذهن مخاطب را به بد بینی ترغیب میکنید و اعتماد بین دو فرد موقع رابطه ی جنسی برقرار کردن را زیر سوال میبرید و چنان می نمایید که یک مرد باید هر لحظه منتظر هر نوع توطئه ی کثیف از سمت زنان باشد.این مسئله هم راه و چاره دارد و مستقیما باز میگردد به هوشیاری افراد موقع انتخاب فرد مخاطبشان برای ارتباط جنسی.
این مشکل دو طرفه است و طوری وانمود نکنید که جامعه ی زنان در این زمینه صاحب امتیاز است.زنانی که بهشان تجاوز میشود در همان غرب در اینکه ثابت کنند واقعا بهشان تجاوز شده دچار مشکلند و اکثرا مردان طوری وانمودمیکنند که فرد خودش خواسته که ارتباط برقرار کند.این نقص قانون را چگونه توجیه می کنید؟؟؟
بنا براین کفه ی ترازویتان را به سمت خودتان سبک نبینید چرا که اگر این گونه مسائل و مشکلات را به قانون ربط دهید مشکلات زنان به مراتب بیشتر است و اگرگلایه ای دارید دو طرفه به مسئله نگاه کنید.

چهار میلیارد سال فرگشت.
اگر «سخت است» و «درد دارد» و «مریض می‌شوم» دلیل کافی بود میلیونها سال قبل منقرض شده بودیم.
شما هنوز جوان هستید، ساعت بیولوژیک بدنتان چند سال دیگر به کار می‌افتد.

از نظر من باید بین قابلیت طبیعی بچه دار شدن و مادر بودن تمایز قائل شد.
مادر بودن مفهومی اجتماعیست در حالی که پدر شدن را به ندرات به رسمیت میشناسند و تنها به عمل نطفه گذاری اطلاق میکنند.در حالی که زن با مادر شدن تمامی هویت و مشغله ی خود را به پرورش کودک وابسته میبیند.
هنوزم که هنوز است در صورتی که بچه دچار مشکلی شود این مادر است که مواخذه میگردد و در کل جان بچه و جان مادر!
بنا براین فکرنمیکنم زنان ذاتا مایل باشند که نقشی چنین سخت را بر عهده گیرند و اگر زایش را با مادر بودن برابر کنید
با اطمینان میتوان گفت که زنان از مادر بودن فراری اند.از طرفی چون همچنان این اقش های سنتی و تعریفی در تمامی جوامع وجود دارد نمیتوانید ادعا کنید که زنان به دنبال اسپرم دزدی هستند که مادر وبدن را تجربه کنند:))))

پرده ی اول:

بدون اطلاع‌تان از شما حامله شده مهم نیست، باید همچنان پول بپردازید.

پرده ی دوم:
واقعا؟زنان برای پول حاضرند حامله شوند؟!!!!
پرده ی سوم:

مسئله فقط پول نیست

کسی نگفته زنها شارلاتان هستند و برای پول گرفتن از مردان حامله می‌شوند،

:))))
مهملاااااات الکی
مهملاااااااات الکی
!!