[بهمنیار]

از آغاز بگذارید بگویم :

حالا چرا در این تاپیک پای اسراییل به میان کشیده می شود؟ چون در دراز مدت من گمان می کنم که اسراییل بقا پیدا می کند و پس از به رسمیت شناخته شدن این کشور نیاز به توسعه روابط با همسایگان داشته و ناچار است نقشی برای خودش در این منطقه، و در جهان بپذیرید و این نقش بی گمان تنها حفاظت از جان یهودیان نبود و شاید 180 درجه وارونه نقشی باشد که اکنون دارد. بلکه نقشی مانند بقیه کشورهای خاورمیانه وناچار است که سرانجام تن در دهد که در سازمان هایی مانند شورای همکاری های اقتصادی جذب شود. شاید برای امنیت خودش با کشوری مانند عربستان و مصر پیمان همکاری های نظامی و بر ضد امریکا بسته!!! شاید روزی مردم اسراییل در خیابان های تل آویو راهپیمایی کرده و به امریکا برای دخالت در امور داخلی اسراییل هشدار بدهند. :e04b:

ولی خوب، ایران و ترکیه دارای موقعیت ژئو پلتیکی کمابیش ارزش مند و مهمی در خاورمیانه است که از سوی هیچ کسی نمی تواند نادیده انگاشته شود. موقعیت جغرافیایی ایران این موقعیت را برایش فراهم ساخته است. همین طور هم که می دانید برای نخستین بار است که دو کشور شیعه در جهان به وجود آمدند. ایران و عراق. به همین دلیل شاهد موضع گیری های سخت تر کشورهای سنی و هماهنگی بیشتر میان آن ها هستیم. سوریه وارونه عراق است که نزدیک به 15 درصد بر 74درصد سنی حکومت می کنند.

در این میان عراق دارای مشکلات عدیده ای است. از یک سو احتمال قیام های سنی ها وجود داشته و اقلیت سنی در این کشور وزنه سنگینی است که بدون شک عربستان و مصر هم چنین یمن و بحرین از آن ها حمایت و پشتیبانی خواهند کرد. سرنگونی حکومت در عراق یا تجزیه این کشور از سوی هیچ کشوری نمی تواند تحمل شود. نه ایران نه ترکیه نه عربستان و نه امریکا. چون احتمال به هم خوردن موزانه به سود تشکیل یک کشور کرد شیعه بسیار نیرومند وجود دارد.

نگرانی شدید جهان عرب سنی درباره شیعه بر پایه برخی واقعیت ها می باشد. نخست، هر گونه پیمانی میان ایران و شعیه در این ناحیه تعادل موقعیت دولت های سنی را به هم میزند. دوم این پیمان ها در کشورهایی مانند ایران، عراق سوریه و لبنان حزب الله انجام خواهد گرفت به وجود آمدن انجام چنین پیمان هایی نه تنها با وجود امریکا در منطقه متضاد است بلکه مشروعیت رژیم های خودکامه ای عرب را که با حضور امریکا موافق هستند، به چالش می کشد. از سوی دیگر این پیمان ها به احتمال بسیار به سود منافع بلند غرب و اسراییل نخواهد بود. البته شاید چون سگ زرد برادر شغال است، در عمل تفاوتی برای اسراییل نباید داشته باشد. این ها رودر روی هم هستند حالا شیعه باشد یا سنی

از سویی کانون های سنگین سنتی فقاهتی شعیه نجف و کربلا و سامرا است و این ها هم در آن سوی مرزها ایران و فراتر از دسترسی خامنه ای جا گرفته و برای دگرگون ساختن و آوردن این کانون به ایران ما متحمل خسارت های بسیار بسیار شدیدی به فرهنگ خود شده ایم. برای نمونه کلاس های فراوان قرآن، قاریان و حافظان کوچک تر از ده سال که به طور کلی ایران پیش از اسلام را تخیلی کشکی تصور می کنند و حالا هم این کشور را با تارک دانش جهان.

این ها مایه ضربات مرگباری به فرهنگ ما شده است. برای نمونه دیگر که من خودم دیده ام که در شهرهای مانند شیراز، یزد و اصفهان، در حال ساختن حوزه های علمیه بسیاری هستند، و بافت قدیم این شهرها را سراسر به حوزه های علمیه دگرگون می سازندو از هر گوشه و کناری حوزه علمیه درست مانند علف هرزه می روید. هم اکنون در این شهرها چند برابر دانشگاهی طلبه داریم. نه تنها ایرانی بلکه از کشورهای افریقایی و حتا مالزی و سنگاپور. این ها مبلغان شیعه در کشورهای خودشان خواهند بود.

نداشتن تضمین شغلی برای فرهیختگان رشته های غیرحوزوی و معافیت کامل آخوندها از خدمت اجباری سربازی کشش های بسیار شدیدی برای روی آوردن به حوزه می شود.

ولی عواملی هم هستند که این امید (یعنی تبدیل شدن به کانون جهان شیعه) را می تواند نقش بر آب نماید.

خوب با این پیش درآمد اگر ایران اسلام را دور بریزد چه رخ خواهد داد؟