[Mehrbod]

اگر پژوهش را می خواندی، چیزهایی (هرچند کم) دستگیرت می شد!
دو هومان (فرهیخته!) با نگرها و دیدگاه های گوناگون، هنگامی که می خواهند با هم بگفتمانند، نخست به دنبال یک نگر همسان (مشترک) در یکدیگر می گردند و سپس کم کم به جلو رفته و نگرهای یکدیگر را می همپوشانند (همپوشانی می کنند). آنگاه من و شما که از بُن (از اساس) درباره ی ناروالی و یا روالمندی برخی از کارواژه های پارسیک دگررای (دگرنگر!! متفاوت الرأی) هستیم، داریم بر سرو کله ی هم می زنیم!! شما همانند استاد صادقی (که درون این پژوهش، هم نامش و هم نگره هایش آمده) می باورید که در زبان پاریک تنها دو کارواژه ی "بودن" و "دیدن" ناروالمند هستند (شما پا را هتا فراتر گذاشته و می گویید تنها کارواژه ی ناروالمند پارسیک، "بودن" است!!!!!!) و برخی زبانشناسان دیگر همچون لازار و هندرسون می باورند که هرگاه واج های یک کارواژه ها در فرآیند ساخت بن ها، بدگرند، آن ها ناروالمند هستند که این، نگر بیشینه ی زبانشناسان (و همچنین پارسیک دوستان ناتندرو ست!). اگر بخواهیم سخن شما را که برای نمونه درباره ی روالمندی کارواژگانی که با "-udan" می پایانند، بپذیریم، می بایست کارواژگانی همچون "...,(get (got/gotten) , forget(forgot, forgotten), stand (stood, stood), understand (understood, understood " را روالمند بدانیم و آنها را ار سیاهه ی کارواژگان ناروالمند انگلیش بزداییم (با این که خود انگلیش زبانان این کار را نکرده اند!!)؛ چرا که از نگر شما برای نمونه هر واژه ای که با udan می پایاند، برای ساخت بن کنون باید "او" باشنده در آن را به "آی" بدگرانیم. کنون اگر بخواهیم انگلیش را به جای پارسیک بیانگاریم، (از نگر شما) باید بگوییم همه ی کارواژگانی که با stand می پایانند روالمند هستند و همه ی کارواژگانی که با get می پایانند روالمند هستند، چرا؟! چون get می شود got و stand هم می شود stood !! شما این دِگَرِش(تغییر) واج را (در پارسیک) یا نمی بینید یا نمی خواهید ببینید (که به نگر من دومی درست تر است!). اگر اندکی از تندروی و تعصب خود در پارسیک دوستی بکاهید (همچنانکه که پیشتر گفته بودید: من پارسیو می پرستم!)، به همنگری های خوبی خواهیم رسید دوست من!! چه اینکه هموندان بسیاری در این انجمن هستند که دینداران و مسلمانان را (به شوندهای گوناگون همچون تندروی و ...) مسخره می کنند ولی من می بینم برخی از آنها در تندروی از سلفی ها و وهابی ها هم پیشی گرفته اند!!
تازه دارم به این زبانزد می باورم که: "ایرانی ها حد وسط و تعادل ندارند!! یا از این ور بوم می افتند، یا از اون بوم"!!

ای بابا، آخر get چه پیوندی به -اودن دارد؟ کارواژه‌های انگلیسی هیچ پیوندی به پارسیک ندارند!

درباره روالمندی هم چند باری سخنیدم، من که گفتم اگر همانجور که بالا درباره «-اودن» نوشتم نگرم را نمیگیری، دیگر براستی امیدی نیست!

تندروی هم دروغ که نبود، سخن راست را گفتم که خودسر هستی دیگر ستوده جان! همینجور که اینجا نگر خودت را تکرار
میکنی و باز تکرار میکنی و باز! تکراری میکنی بی اینکه بنگری ببینی فرنود سخن چیه! با ریفرنس دادن که گفته‌ی نافرنودین فرنودین نمیشود.

بزبان ساده، در انگلیسی از get به got رسیدن را باید گاسید، در پارسیک از «آمودن» به «آمای» نیازی به گاسیدن ندارد —> روالمند.


هر آینه .. میدانم این هم کارگر نخواهد بود و من هم پافشاری‌ای ندارم! (:

گاسیدن = to guess

پ.ن.
این هم چند رژ کُد برنامه که باسانی روالمندی کار را می‌نمایاند:

کد:

def present_form(verb):
    if verb.endswith('ودن'): return verb[:-3] + 'ای'

این هم برون‌آیه برنامه:

کد:

>>> verbs = 'ستودن آسودن سودن آمودن نمودن فرمودن گرمودن سرمودن فرنودن آلودن پالودن اندودن بخشودن بسودن بودن پیمودن تنودن درودن زدودن سرودن شنودن فرسودن فزودن گشودن'.split()

>>> for verb in verbs:
    print(verb, '—>', present_form(verb))

    
ستودن —> ستای
آسودن —> آسای
سودن —> سای
آمودن —> آمای
نمودن —> نمای
فرمودن —> فرمای
گرمودن —> گرمای
سرمودن —> سرمای
فرنودن —> فرنای
آلودن —> آلای
پالودن —> پالای
اندودن —> اندای
بخشودن —> بخشای
بسودن —> بسای
[color=red]بودن —> بای[/color]
پیمودن —> پیمای
تنودن —> تنای
درودن —> درای
زدودن —> زدای
سرودن —> سرای
فرسودن —> فرسای
فزودن —> فزای
گشودن —> گشای