[undead_knight]

فلانی عزیز،من در تنفر از ضعف با تو بسیار همدل هستم ولی در مورد رفتار در مقابل دیگران نه:)
من دیگران رو هیچ وقت بد یا خطرناک در نظر نمیگیرم،بیش از اینکه اشخاص مهم باشند ویزگی ها اهمیت دارند،مثلا زورگویی یک ویژگی بد هست،این ویژگی در هر کسی باشه نتایج بدی رو برای دیگران داره.من از بعضی از این ویژگی ها هست که نفرت دارم و هیچ وقت اشخاص رو اونقدرا در داشتن این ویژگی های بد مقصر نمیبینم.

شاید توانایی دفاع در مقابل کسانی که میخواند زورگویی کنند چیز خوبی باشه ولی وقتی در جهان زورگویی وجود داره حتی اگر من در امان باشم احساس آرامش کامل ندارم.حتی بدتر این میشه که با اینکه واکنش اولیه ما در جهت مقابله با زورگویی بوده خودمون در راه قوی شدن، تبدیل به زورگو بشیم(که از نظر من فاجعست)

از نظر من تلاش برای حمله و تضعیف ویزگی هایی که ما رو تهدید میکنند یا ما ازشون ناخرسندیم در نهایت کاراتر از تقویت خود هست(هرچند تقویت خود هم میتونه راهکار خوبی باشه)چون در بلند مدت با زیاد شدن کسانی که در این راه فعالیت میکنند این ویزگی های منفی کمرنگ تر میشند.